Na al het geweld in Bloodlines is het voor mij tijd voor iets heel anders en ga ik aan de slag met het spel 1998: The Toll Keeper Story. Dit is een verhalende simulatiegame waarin je een aanstaande moeder speelt die werkt als tolbewaarder in het fictieve land Janapa, een land op de rand van chaos. Overwin dagelijkse uitdagingen en maak moeilijke morele keuzes om te overleven - allemaal in het belang van je ongeboren kind.
Ik verwachtte een ontspannen ervaring, even een versnelling terug, maar niks is minder waar. Het is geen grap dat je in deze game een aantal moeilijke morele keuzes moet maken en ik heb dan ook meer dan eens het spel gepauzeerd om eens even goed na te denken over mijn keuzes. Benieuwd geworden? Laten we dan doorgaan naar de rest van de review.
Let op, deze review kan spoilers bevatten.
Het spel is ontwikkeld en uitgebracht door GameChanger Studio, in samenwerking met CC_Games. Het verhaal speelt zich af in het fictieve land Janapa, gebaseerd op Indonesië in de jaren 1998. Niet geheel toevallig, aangezien de ontwikkelaar ook uit Indonesië komt. Riris Marpaung, directeur van GameChanger Studio, gaf aan dat het idee voor 1998: The Toll Keeper Story voortkwam uit haar eigen ervaringen tijdens de rellen in Indonesië in 1998.
De hoofdrolspeler van dit verhaal is Dewi, een zwangere vrouw die werkt als tolwachter. Samen met haar man Heru moet ze de financiële crisis in het land dag voor dag door zien te komen om hun gezinnetje te onderhouden. Zelfs de kleinste beslissingen hebben gevolgen en iedere dag brengt weer nieuwe uitdagingen met zich mee. De huur moet betaald worden, doktersafspraken zijn natuurlijk ook niet gratis en ook zijn er iedere dag nieuwe regels waar je als tolwachter rekening mee moet houden.
De basis van de gameplay is erg simpel, zo lijkt het. Jij bepaalt voor wie de slagboom opengaat, met alle gevolgen van dien. Toch komt er veel meer bij kijken dan alleen dat. Er komen mensen aan je poort met schrijnende verhalen of te weinig geld. En tja, wat doe je dan? En dit allemaal natuurlijk wel binnen een bepaalde tijd. De dag begint met de voorkant van een krant. Hierin staan verschillende verhaaltjes, soms ook gebaseerd op de keuzes die je de dag ervoor gemaakt hebt. Dit geeft je net een beetje extra dat gevoel dat je keuzes er ook echt toe doen in het spel.
Een werkdag voor Dewi duurt tot vijf uur ’s middags en je wilt natuurlijk zoveel mogelijk geld verdienen binnen deze tijd. Soms staat er iemand aan je balie met een lang verhaal, of zijn het bekenden en familieleden van Dewi waar je een gesprekje mee hebt, en op deze momenten staat de gametijd gelukkig eventjes stil. Dit kan je zien doordat de klok van kleur verandert.
Alles in deze game draait natuurlijk om het verhaal, dus het is fijn dat je niet tegelijkertijd het gevoel hebt dat je erdoorheen moet skippen om maar zo veel mogelijk geld te verdienen, zodat je als familie met een aanstaande uitbreiding de huur nog kunt betalen. De game heeft zes verschillende eindes, dus er is ook nog reden genoeg om hier een beetje mee te experimenteren.
Iedere dag wordt jouw taak ook iets lastiger door de wensen van je nogal opdringerige baas. Voordat je de nieuwe dag start, krijg je een briefje met daarop een nieuwe uitdaging waar je rekening mee moet houden. Denk hierbij aan het alleen toelaten van kentekenplaten die met even nummers beginnen, of het tegenhouden van taxi’s en bussen met demonstranten.
Als je je niet aan deze afspraken houdt, wordt er gelijk een flink bedrag van je salaris ingehouden, dus dit wil je wel graag goed doen om je dagelijkse kosten te kunnen betalen. Gelukkig zijn er een aantal items beschikbaar die je hierbij kunnen helpen.
Tools
Achter Dewi hangt een prikbord met informatie die je kunt gebruiken om de juiste voertuigen door te laten. Je kunt de dagelijkse wensen van je baas hier altijd teruglezen. Ook hangt er een clipboard met informatie over de verschillende bedragen voor auto’s, bussen en vrachtwagens. In het begin is het even flink hoofdrekenen met wisselgeld, maar ook hier zijn tools voor vrij te spelen.
Om de gameplay afwisselend en interessant te houden, maak je iedere dag gebruik van meer/andere tools. Vanaf dag 2 gebruik je een UV-lamp om vals geld te identificeren en vervolgens de bestuurder hierop aan te spreken. Later kun je de bestuurder zelfs rapporteren aan de autoriteiten met een walkietalkie.
Aan het einde van je werkdag krijg je te zien hoeveel geld je verdiend hebt, afhankelijk van het aantal voertuigen dat je voorbij hebt gelaten en de penalty’s die je al dan niet hebt gekregen. Je kunt ervoor kiezen om met je hardverdiende centjes een upgrade te kopen voor je werkplekje, zoals een rekenmachine, maar je moet er natuurlijk ook rekening mee houden dat je genoeg geld overhoudt voor je vaste lasten.
Iedere dag eindigt met een kort verhaaltje om meer context te geven aan de situatie. Denk hierbij aan een gesprekje tussen Dewi en haar man, haar beste vriendin die langskomt voor een kopje thee of de huurbazin die langskomt om te kijken of alles nog goed gaat. Na dit korte verhaaltje lees je mee in het dagboek van Dewi en kun je hier zelfs ook nog je eigen tekst en stickers aan toevoegen.
De artstyle moet je smaak zijn, maar persoonlijk houd ik hier wel van. Zeker omdat het tot in de kleinste details is uitgewerkt. Het verhaal vond ik heel interessant, zeker nu ik weet dat het gebaseerd is op echte gebeurtenissen. De game is, naar mijn mening, niet gemaakt om je mee te ontspannen, maar om je uit te dagen om lastige keuzes te maken. Iedere speler zal dit op zijn eigen manier spelen en daarin zit juist de kracht van deze game.
Je maakt je eigen keuzes en daar borduurt het verhaal op voort. Ik heb geen moment het idee gehad dat ik een bepaalde richting in gestuurd werd en heb meer dan eens getwijfeld over mijn keuzes. Gelukkig blijft het dan toch een spel en kun je altijd weer opnieuw beginnen om het anders aan te pakken.
Er was wel één item in de game dat ik maar een enkele keer gebruikt heb en dat is de radio die je aan kunt zetten tijdens het werken. Ik heb een paar nummers geprobeerd, maar voor mij was het te veel afleiding en kon ik me niet meer goed concentreren op het verhaal en de gameplay. Als je je ergens op wilt focussen in dit spel, is het juist het verhaal, en dus heb ik mijn werkdagen in volledige stilte gespendeerd.
Kort samengevat krijgt 1998: The Toll Keeper Story van mij een dikke voldoende! Het ziet er mooi uit, het verhaal is pakkend en het maken van keuzes is een uitdaging die je aan het denken zet en aanspoort om de game ook nog een tweede of zelfs derde keer te proberen.
