Review: Sharkoon Shark Force II

Review: Sharkoon Shark Force II

• Productpagina

• Specificaties
• Showcase
• In de praktijk
• Conclusie

Veelal hebben we bij TechGaming de duurdere producten ter review. Dat is niet zozeer bewust, want we pakken gewoonweg aan wat we vanuit fabrikanten voorgeschoteld krijgen. Maar oké, hoe zit het nou met de échte budgetproducten? Dat komt vandaag aan bod, want Sharkoon heeft me toch een gamingmuis aangeleverd… van welgeteld 10,- euro. Ja, dat lees je goed, want het betreft niets minder dan de Sharkoon Shark Force II - de betaalbaarste gamingmuis die we dusver bespreken.

Maar oké, wat krijg je voor dat geld dan? Wat dacht je van zaken zoals twee zijknoppen, zes DPI-instellingen middels een DPI-knop, verlichting en een PixArt-sensor? Hoe je het ook wendt of keert, dat is voor een tientje echt niet verkeerd te noemen. Uiteraard zijn er nog meer zaken te bespreken, zoals gewicht, vormgeving en de praktijkervaring. Weet Sharkoon dé instapmuis neer te zetten met de Shark Force II? Laten we eens kijken of we geld kunnen besparen.

Hieronder treffen we de specificaties aan;

Goedkoop, doch goede koop?

Laten we beginnen met het belangrijkste onderdeel van de specificaties: de PixArt PAW3519. Deze sensor biedt DPI-instellingen van minimaal 400 en maximaal 4.200 DPI. Voor de meeste gamers is dat bereik meer dan voldoende, maar er is geen exacte DPI-instelling te configureren. Je bent in dit geval gebonden aan de zes presets; dat logischerwijs vanwege het ontbreken aan software-ondersteuning. Dat zie je gelukkig terug aan een zeer schappelijke prijs.

Opvolgend zijn er wat details om te bespreken, zoals de gevlochten kabel en de aanwezigheid van zes knoppen, inclusief de genoemde DPI-knop. De twee zijknoppen zijn vrijwel de norm, maar aan een DPI-knop mag het weleens ontbreken. Terwijl ik die zin schreef, keek ik even schuin naar mijn gebruikelijke muis met een adviesprijs van 140,- euro. Het is fijn om te zien dat Sharkoon de ‘basics’ gewoon op orde heeft en dat nota bene op een instapmodel zoals deze.

Tenslotte een bespreking omtrent het formaat van de Shark Force II en resulterende gewicht van 120 gram. Dat is logischerwijs een verdubbeling t.o.v. een gemiddelde lichtgewicht gamingmuis. Mocht je een dergelijke muis behoeven, dan kan je beter terecht bij bijvoorbeeld de Sharkoon Light². Daarnaast hinten de afmetingen naar een vrij grote muis, vooral in breedte. Mocht je een fervente tiener zijn die een instapmuis behoeft; is deze muis van het juiste formaat? Dat en meer bespreken we straks bij de praktijkervaring. Eerst moeten we de Shark Force II uit de doos tillen.

We beginnen het uitpakproces met een tweetal dozen, want Sharkoon heeft de ‘zwarte’ én witte versie toegestuurd. Eerstgenoemde staat in aanhalingstekens, want deze neigt eerder naar donkergrijs. Maar goed, daar komen we zo op terug. Voor nu tillen we we inhoud uit de doos en worden we begroet door stevige verpakkingen en gevlochten USB-kabels.

Met de muizen blootgesteld kunnen we een initiële blik werpen. Man, oh man, wat is die witte variant gelijk een schoonheid te noemen. Het is een kleur die je veelal niet meer ziet in de hogere segmenten. Jammer, want de Shark Force II laat duidelijk zien dat het werkt. Daarnaast hebben we de ‘zwarte’ variant, die in de realiteit grijs is. Daar heb ik overigens geen klachten over, want ook die variant ziet er gelikt uit.

Voor de close-ups pakken we de grijze muis erbij; iets met belichting en fotografie. Wederom is er een positieve indruk op te doen als het gaat om de vormgeving. De muis is minder ‘hoekig’ dan ik had verwacht aan de hand van de officiële productfoto’s. Die illusie wordt gecreëerd door het zwarte accent rondom de muis als je het beestje van bovenaf bekijkt. Over de bovenkant gesproken: daar zien we de DPI-knop en een rubberen scrollwiel.

Aan de zijkant zijn twee zijknoppen te vinden en een rustplek, ofwel steun voor de duim. Daar ben ik een fan van, want dat plaatst de duim dicht op de zijknoppen voor makkelijk gebruik. Op de achterkant is de naam van de muis te zien - stijlvol! Het zwarte accent staat de muis ook niet verkeerd, wat dat betreft. Tenslotte een blik op de andere zijkant, waar het accent dus doorloopt en eindigt met een kleine ‘grill’.

Ter afsluiting van de showcase nog even een blik op de onderzijde en de rubberen voetjes. Van laatstgenoemde levert Sharkoon overigens extra mee, dus nog meer waarde voor je geld!

In de praktijk kijken we bij de Shark Force II naar zaken zoals het comfort, gewicht en hoe goed het beestje presteert in o.a. games.

Comfort en gewicht

Een typerend probleem bij goedkope gamingmuizen is veelal een uiterlijk dat schreeuwt ‘GAMING’. Bij de Shark Force II valt dat reuze mee en dat komt het comfort ten goede. Vanwege de steun voor de duim oogt de muis wel groot, maar dat voelt in de praktijk anders aan. Beter nog, in vergelijking met andere muizen is er weinig verschil in de grootte van de grip. Daarover gesproken, je kan terecht voor een klauw-, vingertop- en palmgrip. Die laatste is mogelijk dankzij lange muisknoppen en een niet al te hoge achterzijde.

Dankzij de duimsteun kan je gemakkelijk terecht bij de zijknoppen, al zijn deze wel een tikkeltje ‘mushy’. De muisknoppen en DPI-knop voelen gelukkig prima aan en reageren naar behoren. Het scrollwiel is waar ik dan weer kritiek moet uitoefenen. Deze scrolt in kleine stapjes, wat ik erg prettig vind, maar biedt iets te weinig weerstand of stevigheid. Dat betekent dat je soms teveel stapjes door- of terugscrolt. Daar valt aan te wennen, maar houd er rekening mee.

Verder valt er (wederom) te praten over gewicht, want afgelopen jaar heb ik enkel lichtgewicht gamingmuizen op de mat gehad. Hoe bevalt het om een muis aan te sturen die ineens tweemaal zo zwaar is? Eerlijk gezegd, het valt reuze mee. Uiteindelijk is de Shark Force II helemaal niet zo zwaar te noemen. Er zijn namelijk talloze muizen in het prijssegment met een significant hoger gewicht. Beter nog, sommigen ontstijgen niet alleen de 150 gram, maar zelfs de 200 gram.

Al met al ben ik over het comfort en gewicht dus prima te spreken. Er zijn wat kleine zaakjes om op te merken, maar het zijn geen dooddoeners. Zo is de gevlochten kabel een tikkeltje stug en kan er snel vuil/stof belanden in het zwarte accent langs de muis. Afgezien van dat ben ik tevreden, alsmede over de voetjes en algehele esthetica. Vooral de witte variant van de muis doet echt de wenkbrauwen opstijgen.

Sensor en precisie

Het grote moment is aangebroken, want hoe presteert de aanwezige PixArt-sensor? Op DPI-instellingen ga ik in het volgende segment dieper in, maar voor nu kan ik alvast delen dat ik op 1.600 DPI games en tests heb gedraaid. Dat is overigens 400 DPI hoger dan gewoonlijk, dus er was een kleine gewenningsfactor. Dat is nou eenmaal het nadeel van vaste DPI-instellingen en het (logischerwijs) uitblijven van software-ondersteuning.

Maar goed, na wat uurtjes aan gerommel in Windows en programma’s heb ik de test van Mouse Accuracy erbij gepakt om een meting te doen. Ten opzichte van mijn gebruikelijke SteelSeries Prime Wireless is er natuurlijk een verschil. Wat vooral opvalt, is dat ik met de Shark Force II naast de rode cirkels beland en correcties moet toepassen. Toegegeven, dat kan te maken hebben met het ietwat verhoogde DPI.

Uiteindelijk is er gewoon prima te gamen met de Shark Force II en dat is wat telt. Adviseer ik de aanschaf ervan voor een competitief Warzone-toernooitje? Niet bepaald, maar je kan ook veel, véél slechter af zijn in het prijssegment. Gedurende een aantal potjes Atomic War in Dota 2 viel het me grotendeels niet eens meer op dat ik de Shark Force II in handen had. Wat mij betreft zegt dat meer dan genoeg over de prestaties die je voor het geld krijgt.

DPI-presets en verlichting

Tenslotte zou ik nog even ingaan op de DPI-instellingen. De verlichting van de muis is gebonden aan de actieve DPI-preset. Standaard is de verlichting groen, waarmee de muis op 1.600 DPI ingesteld staat. Van begin tot eind zijn de kleuren als volgt: rood, blauw, groen, roze, geel en groenblauw. De presets zijn 400, 800, 1.600, 2.400, 3.200 en 4.200 respectievelijk. Daarmee krijg je veel keuzes, maar schakelen tussen verschillende DPI-presets is vrijwel not-done. Dat duurt simpelweg te lang.

Tijd om in de conclusie te duiken en een eindoordeel te vellen. Al met al ben ik aan-ge-naam verrast door de Shark Force II. Sharkoon zet hiermee één van de tofste muizen neer voor een tientje. Jawel, een tientje. Op een dergelijke prijs krijg je veelal een “HA!" of “pfft…" als reactie, maar die mogen hier niet van toepassing zijn. Met een zestal knoppen inclusief een DPI-knop, een degelijk gewicht en zes DPI-presets kan je prima terecht. Dat mede dankzij de aanwezige PixArt-sensor.

Dat wil niet zeggen dat de Shark Force II alles goed doet voor het geld. Zo is de bouwkwaliteit vrij degelijk, maar het zwarte accent rondom de muis is gevoelig voor vuil en de zijknoppen voelen iets te zacht aan. Daarnaast is het lastig schakelen tussen de zes aanwezige DPI-presets. Ze zijn niet aanpasbaar, dus ‘even’ naar een lagere instelling gaan voor een sluipschuttersgeweer is… echt niet te doen. Zeker niet in competitieve games waar elke seconde telt.

Daarmee is het grootste euvel ook benoemd: het gebrek aan aanpasbaarheid van DPI-instellingen. Als je een dergelijke feature, met bijvoorbeeld software, behoeft, dan moet je sowieso kijken naar duurdere muizen. Bij de Shark Force II is het duidelijk wat je krijgt en wat mij betreft zelfs meer. Deze muis is extreem betaalbaar, doch relatief uitgebreid. Combineer dat met een comfortabel gebruik en je hebt een roofdier dat de concurrentie binnen het prijspunt verslindt.