Review: NZXT H1 (2021)

Review: NZXT H1 (2021)

• Productpagina

• Specificaties
• De buitenkant
• De binnenkant
• Inbouwen
• Conclusie

De NZXT H1 is een SFF-behuizing vervaardigd uit staal met wat liefde van gehard glas. De voetafdruk van de behuizing is klein, wat op zijn beurt samengaat met het verticale ontwerp. De breedte en diepte van 187 mm en 188 mm respectievelijk zijn beperkt, al zoekt de H1 de hoogte op met 388 mm. Ik noem het zelf het wolkenkrabbereffect; volume wordt bepaald door de verticale inhoud, om precies te zijn dertien liter.

De H1 komt in twee kleuren: matzwart en wit. Onderdeel van de prijs is de geïntegreerde voeding en waterkoeling. Intern is er een NZXT SFX-L Gold-voeding te vinden van 650 Watt, deze is volledig modulair. Aanvullend is er een NZXT AIO-waterkoeler aanwezig van 140 mm. De behuizing biedt ondersteuning voor het Intel 115X/1200-platform en diverse sockets van het AMD-platform tot AM4. Op het moment van schrijven kost de NZXT H1 2021 circa € 325,-.

Een overzicht van de specificaties:

Je ziet wellicht NZXT H1 (2021). Lang verhaal kort: de voormalige H1 en een opvolgende wijziging van dat specifieke probleem waren het nét niet helemaal. Iets wat spijtig is, aangezien de H1 door menig reviewer en consument positief ontvangen was. De PCIe-riserkabel was de boosdoener in dit verhaal. De twee schroeven waarmee de PCIe-riserkabel op het frame gemonteerd is, konden voor kortsluiting zorgen, met alle gevolgen van dien. Voor eerdere H1-modellen die getroffen zijn met dit probleem, is er een tijdelijke oplossing door een schroef te verwijderen. NZXT levert overigens reparatiesets die dit probleem doet oplossen. Voor de goede orde: getroffen modellen zijn serienummers CA-H16WR-W1 en CA-H16WR-B1.

Goed, het verleden inzake de PCIe-riserkabel was niet een rooskleurig verhaal voor NZXT. Desondanks waren er veel positieve geluiden rondom het compacte ontwerp en de integratie van een voeding en waterkoeler. Inmiddels heeft NZXT het probleem verholpen. Om kenbaar te maken, iets ter verduidelijking, is de H1 omgedoopt naar de NZXT H1 (2021). Dit zijn de H1-modellen met een degelijke PCIe-riserkabel. Overigens komt mijn serienummer wel overeen met de bovenstaande serienummers, namelijk CA-H16-WR-EU. Nogmaals is het NZXT H1 (2021) model veilig voor gebruik, dus geen zorgen omtrent de PCIe-riserkabel.

De meegeleverde PCIe-riserkabel betreft een PCIe x16-riserkabel met een kabellengte van 315 mm. Met een compact formaat is het belangrijk wat de mogelijkheden of restricties zijn. De maximale ruimte voor een GPU (videokaart) betreft 305 x 128 mm met een 2,5-slot dikte. De maximale geheugen hoogte is 45 mm. En de meegeleverde radiator is 140 mm en vervaardigd van aluminium, de pomp heeft een rotatiesnelheid van 420 RPM oplopend tot maximaal 4.200 RPM. De meegeleverde voeding is 650 watt met een Gold-certificering. NZXT geeft de H1-behuizing drie jaar garantie, waar er op de voeding (NP-S650M) tien jaar garantie zit.

Het wolkenkrabbereffect mag direct duidelijk zijn bij het zien van de verpakking. Overigens is deze prima verzorgd. Schuim in combinatie met folie houden de NZXT H1 op zijn plek. Al snel onthult de NZXT H1 zich in zijn ‘petite glorie’ met een witte afwerking. Eerste indruk is een minimalistische behuizing, iets wat op het I/O in zijn eenvoud ook zichtbaar is.

Eigenlijk is het vrij lastig om te bepalen wanneer ik nu in het hoofdstuk de buiten- of binnenkant zit. Nu hoor ik je wellicht denken: hoe moeilijk kan dit zijn? Het gaat immers om de buiten- en binnenkant - een wezenlijk verschil. Wat zich voordoet met de NZXT H1 is de snelheid waarmee je in de binnenkant van de behuizing belandt. Dit is gedaan binnen de eerste stappen, wat het hoofdstuk de binnenkant redelijk summier maakt. Gevoelsmatig ben ik mijzelf aan het verdedigen, omdat ik het totaal niet gewend ben dat het hoofdstuk de binnenkant bij een behuizing-review kort is qua inhoud. Maar goed; we gaan verder. Ik moet er maar aan geloven.

Het paneel van gehard glas en het zwarte meshpaneel verschaffen toegang tot de magische inhoud van de H1. Je trekt deze vanaf de onderzijde van de behuizing los, waarna de binnenkant al zichtbaar is.

Op de twee overige zijdes siert witte mesh met daaronder stoffilters, deze zijn dadelijk zichtbaar in het opvolgende hoofdstuk. Het I/O bestaat uit de volgende aansluitingen en knoppen: een USB 3.2 Gen-1 Type-A-poort, een USB 3.2 Gen-2 Type-C-poort, een gecombineerde headset- en audio-aansluiting en een power-knop met LED-indicator.

En daar zijn we: de binnenkant. Met het paneel van gehard glas en zwarte mesh gedemonteerd is er zicht op de inhoud. Zo is de verpakking met accessoires zichtbaar, die vooralsnog niet te verwijderen is. Tevens zit er ter hoogte van de voeding een klepje om deze af te schermen, niet enkel functioneel, maar ook fraaier voor het oog.

De onderzijde functioneert als toegang tot het I/O van het moederbord en de videokaart. Hier zit ook een voedingsaansluiting. Ter beeldvorming komt het paneel met zwarte mesh nog even op het netvlies, dit maakt duidelijk wat er exact achter dat specifieke zijpaneel zit.

Het frame is compleet gestript nadat het witte meshpaneel van zijn plaats is, deze schuif je eenvoudig omhoog. Bij montage geldt overigens hetzelfde, deze schuif je eenvoudig in de randen op het frame, waarna deze zich vasthoudt. Het zijpaneel van gehard glas en het zwarte meshpaneel maakt het dat dit deel op zijn plaats gefixeerd blijft. Er zijn verwijderbare stoffilters aangebracht, hieronder zichtbaar op de foto’s.

Nu is er nog enkel het frame met de al aanwezige hardware, bestaande uit de voeding, de waterkoeler en de PCIe-riserkabel. Het bouwen met de H1 in combinatie met de handleiding en aanwezig stickers voelt aan als storytelling. Je kijkt naar de plaatsjes en instructies in de handleiding en volgt ook de stickers, hetzij instructies op de behuizing zelf. Het maakt het demonteren een eenvoudige, doch fijne ervaring. Je weet waar je aan toe bent.

Inmiddels is er toegang tot de accessoires, deze verkrijg je bij het verwijderen van het witte meshpaneel dat zich aan twee zijdes om het frame vouwt. De accessoires bestaan uit een voedingskabel, deze sluit je onderop de behuizing aan zoals we eerder zagen. Verder zit er een handleiding in, een y-splitter voor audio en montage onderdelen voor installatie op zowel een Intel als AMD-platform.

Met de accessoires sluit ik het hoofdstuk de binnenkant af. We kunnen stap voor stap door met het inbouwen van de H1 volgens de handleiding.

Het inbouwen gaat van start aan de radiatorzijde. Deze zit aan een bracket die je met twee schroeven losdraait. De volledige inhoud aan tubes en het koelblok komt vervolgens uit de behuizing zetten, het pakket aan waterkoeling blijft overigens netjes als bundel bij elkaar.

De 140 mm radiator heeft afgaande tubes met een nette sleeve. De pomp zit verwerkt in de radiator, om zo de pompbehuizing zo laag mogelijk te behouden. Vanuit de fabriek levert NZXT standaard koelpasta op het koperen oppervlakte, ofwel de CPU-baseplate.

Wederom maakt NZXT duidelijk hoe je de tubes moet verwerken, zodra je de bracket weer sluit. Evenals de melding dat je de bracket niet moet forceren; deze moet zonder al te veel druk dichtgaan. Wel is het zaak om de kabels rondom het moederbord na te lopen. In de behuizing zit een moederbord-dummy van piepschuim, deze maakt plaats voor de plaatsing van het Mini-ITX-moederbord.

Met de moederbord op beeld, laat ik je direct kennis maken met de componenten: een ASUS ROG Strix Z490-I Gaming, een Intel Core i9 10900K en de ASUS GeForce GTX 1080 Ti ROG Strix OC. Aan geheugen verwerk ik de HyperX Fury Black modules en als SATA600-SSD neemt de HyperX Savage plaats.

Vooraf aan de installatie van het moederbord is het van belang dat de montagebracket voor de waterkoeler op zijn plaats zit. Dit is een proces van de juiste positionering van de schroeven op de montagebracket, afstandsbusjes ertussen, het koelblok- de pompbehuizing positioneren en aandraaien met de meegeleverde kruiskopschroeven.

Met het koelblok en de pompbehuizing op zijn plaats, is het nog enkel de pomp en fan aansluiten voor de volledige werking van de waterkoeler.

De 24-pins-ATX-aansluiting en CPU-voeding zitten netjes op hun plaats en matchen met de positie de aansluitingen van een Mini-ITX-moederbord. Geen zoekwerk; aansluiten en klaar.

De PCIe-riserkabel doet exact hetzelfde, deze zit op de gewenste positie van het PCIe-slot. Hier geldt hetzelfde; aansluiten en klaar. Daarna is het tijd om de plaatsing van de videokaart voor te bereiden.

De ASUS GeForce GTX 1080 Ti ROG Strix OC past exact in de NZXT H1. Het proces is aansluiten op het PCIe-slot, de bestemde PCIe-aansluitingen erin, die netjes ter hoogte van de voeding en aansluitingen zitten op de videokaart. Het proces herhaalt zich in deze review: bouwen is pure eenvoud. Er is ruimte naast de voeding voor twee 2.5 inch SSD’s, waarvan één positie in deze build wordt ingenomen door de HyperX Savage.

Met de videokaart op zijn plaats, de SSD en overige onderdelen is de build compleet. Laten we een ronde doen rondom de behuizing in zijn compleetheid met hardware, vooraf aan de terugplaatsing van de panelen. Ervaring leert dat de H1 een doordachte behuizing is, met aandacht voor details. De werkvolgorde, posities van de hardware en bekabeling valt keer op keer op de juiste plaats.

Voor de voeding kan het afschermplekje op zijn plaats, gevolgd door de terugplaatsing van de zijpanelen. Dit vereist wederom weinig ‘knowhow’, het leert in de praktijk dat het een eenvoudige ervaring blijft.

Eerder zagen we nog een leeg I/O, deze is nu opgevuld met het moederbord én videokaart I/O. De uitsparing aan de onderzijde is om kabel te routen richting randapparatuur, de monitor en het stopcontact. De build is compleet en kan getest worden.

DE NZXT Cam-software stelt parameters en systeeminformatie centraal. Met de Blender Classroom-benchmark liep de temperatuur gemiddeld van 80 tot 85 graden Celsius op, onder load met de stock Intel Core i9 10900K.

De NZXT H1; een SFF-behuizing (Mini-ITX) met een voorgeschiedenis. Hoe staat het er in 2021 voor met het H1 (2021) model? Je leest het in deze eindconclusie.

De NZXT H1 is gebruiksklaar en vereist in de basis weinig kennis over het bouwen van een pc. Laat ik het zo stellen: het is belangrijk om vooraf in kennis te zijn welke componenten samengaan met de inhoud van deze behuizing. Is deze kennis op peil, dan voldoet de gebruikershandleiding en de aanwijzingen in de vorm van stickers op en in de behuizing als je stappenplan. Nu wil ik het niet vergelijken met de bereiding van een Dr. Oekter-kwarktaart, maar qua eenvoud zit het toch sterk in de buurt.

Alles wat je vervolgens nodig hebt is een processor, videokaart, geheugen en een SSD. Dit kan zowel in een 2,5″-verschijning als een M.2-SSD op het moederbord. Wederom kan ik niet genoeg benadrukken dat eenvoud de H1 siert. Wanneer componenten op hun plaats zitten, zijn de bestemde kabels voor die specifieke componenten op centimeterbereik; alles is voorbereid. Je plugt eenvoudig de CPU-voeding aan, idem dito voor de 24-pins-ATX-aansluiting en de PCIe-connectoren voor de videokaart. Zelfs de SATA-voedingskabels zitten op de juiste plek voorbereid.

Wellicht laat de stap voor stap installatie weinig ruimte over voor een persoonlijke touch. Hier is de basis de gekozen componenten, omdat er eerlijk gezegd weinig ruimte is voor deze persoonlijke touch; buitenom de door jouw gekozen componenten. Met de H1 kies je voor eenvoud in een kleine SFF-vormfactor - dat op zijn beurt in een minimalistische schil zit. Het oogt proper en voelt degelijk aan.

Het H1 (2021) model doorstaat de PCIe-riserkabel upgrade, deze zou het probleem van kortsluiting met nare gevolgen van dien achter zich moeten laten. De H1 werd in het begin met lof ontvangen, maar al snel na de problematiek was de behuizing minder in de trek, iets waar ik mij in kan vinden. Inmiddels is het gepasseerd schip en biedt NZXT een oplossing. Het H1 (2021) model staat daar volledig los van; deze is up-to-date en veilig in gebruik bij aanschaf. De PCIe-riserkabel zit nu netjes verwerkt op de chassis en mag hiermee geen problemen meer veroorzaken. Houd rekening met het feit dat de standaard PCIe-riserkabel een PCIe 3.0 x16-kabel is. Inmiddels heeft Thermal Grizzly een PCIe 4.0 x16-kabel op de markt gebracht; deze is ook compatible met de NZXT H1.

Belast met de Blender Classroom-benchmark presteert de waterkoeler (AIO) gemiddeld op temperaturen rond de 80 tot 83 graden Celsius met een Intel Core i9 10900K op stock. Gezien de compactheid en hoe alles op en in elkaar verwerkt is, vind ik dit een prima resultaat. Met een GTX 1080 Ti in de combinatie heb je in een handomdraai een krachtige pc op je bureau staan, waar je weinig tot geen ruimte voor hoeft op te offeren. Geluidsproductie afkomstig van de 140 mm radiator i.c.m. de fan voor de waterkoeler/AIO is onder load gemiddeld 41 dBA op 50 centimeter afstand.

Onder de eindstreep is het is het gereviseerde H1 (2021) model hetgeen wat de behuizing vooraf aan de problematiek al goed deed; fungeren als top-of-the-line SFF-behuizing met voorgeïnstalleerde componenten. De prijs van circa € 325,- is niet mals, maar vergeet vooral niet de toevoeging van de waterkoeler (AIO) en de 650 Watt voeding met Gold-certificering. Met de eenvoud, het transparante bouw (stappenplan) en zijn minimalistische looks voegt de NZXT H1 (2021) zich wederom toe aan de top-of-the-line.