Review: Razer Seiren V2 Pro

Review: Razer Seiren V2 Pro

• Productpagina

• Specificaties
• Showcase
• Software
• In de praktijk
• Conclusie

Op TechGaming hebben wij meerdere producten van Razer gereviewd; van muizen en toetsenborden naar headsets en zelfs gaminglaptops. Voor het eerst mogen we tot deze reeks een microfoon toevoegen: de Razer Seiren V2 Pro. Deze microfoon wordt als de grote broer van de Seiren V2 X gezien, maar ook als een volwaardige concurrent van de Elgato Wave:3 die door Jonah in 2021 is gereviewd.

Razer heeft met de Seiren V2 Pro een microfoon gemaakt die zich vooral moet richten tot de gamingindustrie en in het specifiek de streamers. Aan de hand van software met volledige audiocontrole, een elegant design en de ‘built-in shock absorber’ zou het een topmicrofoon moeten zijn en dat voor een adviesprijs van € 159,99. Bij onze webshoppartner Megekko is de microfoon inmiddels te verkrijgen voor ongeveer € 134,-.

Het kleine broertje, de Razer Seiren V2, gaat overigens voor € 99,99 over de digitale toonbank. Ik ben erg benieuwd wat de Pro-versie, mede als nieuwe tegenligger van de Elgato Wave 3, ons te bieden heeft.

Hieronder treffen we de specificaties aan;

Dynamische microfoon

De Razer Seiren V2 Pro moet je stem een diepe en warme kwaliteit geven die vergelijkbaar is met de microfoon van professionele radio-dj’s. Namelijk een rijke en volle toon die je publiek vasthoudt, aldus Razer. Daarnaast is het belangrijk dat wanneer je in de ‘sweet spot’ (zoals ze het zelf noemen) aan de bovenkant van de microfoon spreekt, je stem met volledige helderheid vast wordt gelegd door de verbeterde ruisonderdrukking die vergelijkbaar is met de traditionele cardioïdemicrofoons.

Razer heeft deze microfoon ontwikkeld voor een specifieke doelgroep: streamers. De audio mixing-software die bij deze microfoon zit, moet ervoor zorgen dat je zelf je in- en outputs kan beheren van zowel je stream als van je eigen headset. Een stukje software waar Elgato met de Wave:3 echt een doorbraak heeft gemaakt, inclusief een nieuwe standaard in de microfoonindustrie. Door de fysieke volume, gain en mute-knoppen op de Seiren moet het ook makkelijk zijn om deze snel aan te passen.

Verder kaart Razer de ingebouwde schokdemper als belangrijke feature aan, die ervoor zorgt dat eventuele klappen op het bureau van frustratie - bij het verliezen van een game bijvoorbeeld - minder hoorbaar moeten zijn. Ook is het mogelijk om een koptelefoon of oortjes in de 3,5mm-jackoutput te steken, waardoor je jezelf realtime kan horen. Uit ervaring kan dit erg handig zijn, want dan hoef je niet hard te schreeuwen met een headset op als je jezelf wil horen. Oh, en natuurlijk dat het makkelijk plug en play zou moeten zijn - erin steken en gaan met die banaan, uh, microfoon, bedoel ik!

Voor mij is de Seiren V2 Pro het eerste Razer-product dat ik ooit heb mogen ontvangen en openen. Eerlijk is eerlijk; het ontwerp van de doos sprak mij dan ook ontzettend aan. Een mooie, matzwarte look met groene accenten en met de unieke verkooppunten op één zijde.

Tijdens het openen van de doos kwam ik als eerste een briefje tegen met algemene informatie. Een briefje met een ‘persoonlijke boodschap’ vond ik erg tof! Na het schuim verwijderen, troffen we dan eindelijk ’the beauty itself’ aan en wat is die mooi, zeg! Dat matzwarte ontwerp met de glimmende letters van het merk RAZER trokken dan ook zeker mijn aandacht.

Eenmaal op zoek naar de onderplaat, de kabel en de plopkap kwam er een domper op de uitpaksensatie. De plopkap zat ergens tussen het schuim gedrukt en was helemaal verfrommeld. Nu is dit wel redelijk strak getrokken na een tijdje, maar dit was wel jammer. Verder heeft de USB-kabel van de microfoon het logo erin geperst staan en maakt het gebruik van Razer’s groene kleur als accent.

In vergelijking met de Blue Yeti - mijn gebruikelijke microfoon - ben ik onder de indruk van de uitstraling van de Seiren. Het verrassend compacte ontwerp verdient dan ook een ererondje om alle kanten te laten zien van de microfoon. Voorop vinden we een mute-knop voor de microfoon die rood brandt bij mute en groen brandt wanneer de microfoon aanstaat.

Daarnaast is er een algemene volumeknop en een gain-knop voor de gevoeligheid van de microfoon. Achterop vinden we een 3,5mm-audio-ingang voor een koptelefoon en een USB-C-input voor de kabel die richting de computer gaat om hem aan te sluiten.

De Razer Seiren V2 Pro is oprecht een stuk kleiner uitgevallen dan dat ik had verwacht. Zelf maak ik op dit moment gebruik van de Blue Yeti en daar vond ik hem nogal op lijken. In de praktijk blijkt dat de Razer-microfoon de helft kleiner is, wat een enorm stuk ruimte scheelt op je bureau. Een volwaardig pluspunt dus!

Als ik dan een fotosessie doe met een product als dit, mogen mijn twee kleine dwergkonijntjes ook niet ontbreken. Ze zijn inmiddels zeven maandjes jong en kunnen volwaardig gebruik maken van de microfoon op hun hoogte. Het bruin met witte konijntje is Lizzy en het oranje gekleurde konijntje is Finn. “Ook wij hebben de microfoon uitgebreid getest met onze eetgeluiden van de brokjes." - Lizzy en Finn.

Eenmaal de USB-stekker in zowel de microfoon als de pc te hebben gestoken, werd ik al snel platgegooid met het installeren van de Razer Synapse-software om de microfoon in te kunnen stellen naar wens. Zelf heb ik nog nooit een product van Razer in gebruik gehad en moet ik dan ook toegeven dat het een prettige ervaring is hoe je door de software-installatie heen wordt gesleept. Van installatie tot registratie; je wordt door alle stappen haarfijn meegenomen. Eenmaal de software geïnstalleerd te hebben, kan het plezier beginnen.

Mic-instellingen

De software biedt je de mogelijk om de microfoon grof in te stellen samen met de bijbehorende stream mixer, maar daar kom ik later terug. Bij de microfoon heb je de mogelijkheid om een headset met een 3,5mm-jack erin te steken om realtime feedback te horen, inclusief de audio van de pc. In de software kun je dan instellen hoe hard het volume is van zowel de microfoon als de uitvoer via de 3,5mm-jack naar jezelf is.

Daarnaast heb je de opties om de sampling rate aan te passen naar drie vaste opties, namelijk: 44,1 kHz, 48 kHz en 96 Khz. Zoals zichtbaar, heb ik dit ingesteld op 48 kHz, wat ook de standaard is. Mocht je toch gebruik willen maken van een andere instelling, zorg er dan voor dat je dit aanvinkt alvorens je de rest van de instellingen doet. Ik kwam er al snel achter dat wanneer ik deze achteraf nog op bijvoorbeeld 44,1 Khz wilde zetten, dat alle instellingen van de streammixer niet meer werkten en dus alles opnieuw moest instellen.

Ook kun je bij de microfoon nog instellen of je gebruik wil maken van een high pass-filter en een analoog gain-filter. Ik maak gebruik van de standaard instellingen, mede doordat ik zelf weinig verschil hoorde wanneer ik aanpassingen erin ging maken.

Stream Mixer-instellingen

En dan het hoogtepunt van de Seiren V2 Pro: de stream mixer. Een functie die tot op heden alleen nog beschikbaar was bij de Elgato Wave:3, maar dus nu ook bij de Razer Seiren V2 Pro. Met de streammixer-optie is het mogelijk om bijvoorbeeld de muziek die je afspeelt ook via de microfoon te laten lopen. Daarnaast heb je een streammix en playbackmix als outputmodus. Op deze manier kun je bijvoorbeeld op bij een stream de kijkers via de streammix jouw microfoon éen de muziek te laten horen en op de playbackmix hoor jij alleen maar de muziek.

Ik neem nu als voorbeeldje muziek, maar je hebt de mogelijkheid om wel twaalf verschillende outputs toe te voegen aan je microfoon. Dit is dan ook zeker een waardevolle toevoeging voor deze microfoon. Het is even door de zure appel heen om de software naar wens in te stellen, maar als je dat eenmaal voor elkaar hebt, is het wel echt top. Zelf merk ik ook dat ik stiekem toch wel vaak deze functie toepas om dj te zijn in mijn Discord-gesprekken.

Na veel voorbereiden, was het dan eindelijk tijd om deze kleine doch mogelijk krachtige microfoon eens aan het werk te zetten. Iets dat volgens Razer plug-en-play moest zijn, maar in de praktijk toch iets anders bleek.

Gebruik van de streammixer

We borduren in de praktijk voort op de software met de streammixer. Zoals ik al aangaf, kan je twaalf audio-inputs toevoegen. In theorie voeg je dus een input toe en kan je die via Windows Sound Mixer Options aan een app toevoegen, zodat bijvoorbeeld Spotify via de input Music loopt. Al snel kwam ik er achter dat deze input-opties er bij mij niet bij kwamen te staan. Na een dik half uurtje aan opnieuw opstarten, installeren, input toevoegen en verwijderen, kwamen in eens alle twaalf inputs als uitvoerapparaten te staan. Het maakt een aardig lijstje om uit te kiezen en in mijn ogen niet overzichtelijk, maar goed, het werkt!

Als het eenmaal allemaal staat en je alle instellingen naar wens hebt gezet, moet ik zeggen dat het wel allemaal ontzettend handige features zijn. Eventjes de muziek via de microfoon laten lopen om de dj van de Discord-server te zijn of wat leuke geluidseffecten voor een glimlach op iemands gezicht. Ik moet dan ook eerlijk bekennen: ondanks dat de installatie zo’n ramp was, maakte ik toch wel vaak gebruik van de features. De streammixer is iets waarvan ik vooraf niet had gedacht dat ik die zou benutten. Maar nu dat alles staat en gebruikt kan worden, is het toch wel een gemis als ik het niet meer zou hebben.

Problemen met de software

De kracht van de microfoon zit in de software en zonder dit komt hét ‘unique selling point’ van de microfoon te vervallen. Tijdens het gebruiken van de microfoon kwam ik toch nog wel wat bugs/euvels tegen die de gebruikerservaring kunnen verstoren. Zelf merkte ik dat ik op lange termijn er wel gewend aan raakte en het kon accepteren, maar voor een bedrag ruwweg € 134,- mag dit in mijn ogen eigenlijk niet.

Eén van de eerste probleempjes die ik ondervond, zit in de sampling. Zo deed ik bij verandering van de kHz-instelling ervaren dat alle alle inputs van de streammixer als ongeldig werden vermeld. Zodoende moest alles weer opnieuw ingesteld worden. Daarnaast werkte de microfoon op dat moment niet meer en kreeg ik het ook niet meer werkend - zelfs niet na meerdere malen opnieuw opstarten en ga zo maar door. Pas bij het terugzetten naar de voormalige sampling rate deed de mic het weer naar behoren. Mijn advies is dan ook om eerst die aan te passen en daarna je overige zaken in te stellen, zodat je aardig wat tijd en frustratie kan besparen.

Als dat nog niet genoeg was, liep ik tijdens het gebruik van de microfoon tegen nog iets aan in de software. Vaak zet ik via de microfooninput Spotify of YouTube aan om lekker met de groep te kunnen genieten van de muziek. Ik luister via de playbackmix, waarbij de anderen via de streammix alles kunnen horen. Soms is het geluid via de streammix weleens te luid en moet ik dat aanpassen in de stream mixer. Vaak heb ik de schuifjes van de twee outputs gelinkt aan elkaar, zodat je beide outputs gelijkmatig harder of zachter kan zetten. Als ik dan in dit geval de streammix zachter moest zetten, unlinkte ik ze eerst en dan zette ik die zachter. Met enig regelmaat komt er dan een bug tevoorschijn dat toch beide outputs verschuiven, ondanks dat ze niet meer gelinkt zijn. Om dit op te lossen, klik je dan ergens anders in het programma van Razer en daarna ga je weer terug naar het schuifje dat je wil aanpassen.

Op de microfoon zit een 3,5mm-jack waar je een eigen headset of zelfs oortjes aan kan sluiten voor de playbackmix. Als headset gebruik ik de Cooler Master MH752 die bezit over een 3,5mm-jack. Wanneer ik deze in de microfoon steek en aangeef in de software dat er gebruik gemaakt mag worden van deze jack, komt het geluid luid en duidelijk binnen. Echter was het geluid een stuk zachter als ik mijn headset direct aan mijn pc zette middels USB. En ja, ik heb ook in de output bij de Windows-instellingen gekeken en meerdere headsets gebruikt, maar het blijft steeds een probleem. Ik moet zeggen dat ik hier mij ontzettend aan stoor en het ook niet kan begrijpen, want niet iedereen heeft een headset met een 3,5mm-jack.

De eerste twee problemen beïnvloeden niet heel erg het gebruik van de microfoon. Als het eenmaal ingesteld is, kom je hier niet vaak meer aan en dan is de ernst van het probleem niet erg groot. Wat betreft de geluidssterkte van de headset: dit vond ik zelf wel erg storend, waardoor ik toch vaak de neiging had geen gebruik maken van deze microfoon. Ondanks dat de eerste twee problemen geen grote gevolgen hebben, vond ik het wel noemenswaardig. Aangezien het toch een microfoon is van een aardig bedrag en in dit geval de streammixer dé onderscheidende feature is.

Het ontwerp

Het eerste dat mij opviel aan het ontwerp van de Razer Seiren V2 Pro is het matzwarte en tevens ook strakke design. Een ontwerp dat mij dan ook gelijk trok en liet denken aan een gelikte versie van de Blue Yeti. Na die twee naast elkaar gezet te hebben, kwam ik er echter al snel achter dat de Seiren V2 Pro bijna de helft kleiner is.

Het kleine ontwerp heeft zo zijn voor- en nadelen, want hoe kleiner de microfoon, des te minder ruimte dat het inneemt op je bureau. Aangezien niet iedereen een bureau van 3,5 meter heeft (noot van hoofdredactie: zó dan, hoe lang?), zoals ik, kan de grootte van deze microfoon gunstig uitkomen. Het nadeel van een kleine microfoon is dat er nogal een grote afstand tussen de microfoon en je mond zit. Om een degelijk geluid uit deze microfoon te halen, is het toch wel gewenst deze op een afstand van 10 centimeter van je mond af te houden is en geen 30 centimeter. Hierdoor ben je al snel “verplicht" om een microfoonarm te kopen om de kwaliteit van het microfoongeluid te waarborgen.

Ook zit er een klein ontwerpfoutje in de microfoon en dan zal je denken, wat dan? De USB C-kabel die in de microfoon zit, heeft een vaste vorm die aangepast is aan de microfoon. Dit heeft als gevolg dat wanneer de kabel stuk gaat - als deze bijvoorbeeld door zekere konijnen wordt kapotgebeten - dat je niet een algemene USB-C-kabel kan gebruiken ervoor. In mijn ogen zonde, aangezien kabels door gebruik vaak als eerste stuk gaan en voor een microfoon van dit bedrag zou het toch wel mogelijk moeten zijn.

Maar tijdens het gebruiken van de microfoon ben ik nog tegen iets anders aan gelopen. Wanneer je ervoor kiest om de microfoon te gebruiken op het bijgeleverde voetje kom je in de knoei met de kabel. De microfoon geeft goed geluid wanneer je in de bovenkant van de microfoon praat en dat betekent dat de microfoon naar je toe gekanteld moet worden. Nou gaat dit op zich makkelijk, maar het betekent wel dat de knoppen die aan de voorkant zitten naar beneden wijzen en moeilijker toegankelijk zijn.

Nu denk je allicht, dan kantel ik hem toch van mij af? Dat kan, maar dan moet je dus eerst de kabel eruit halen, kantelen en dan de kabel er weer in steken, omdat de base onder doorloopt. Het nadeel van dat gebruik is dat je dus alle knoppen in spiegelbeeld moet gebruiken - ook geen succes. Al met al is het gebruik van deze microfoon op de voet niet probleemloos, aangezien je altijd met de toegankelijkheid van de knoppen loopt te sukkelen.

Microfoonarm

In de testperiode heb ik gebruikgemaakt van de bijgeleverde standaard als een microfoonarm. Al snel kwam ik erachter dat de Razer Seiren V2 Pro gebruikmaakt van een 5/8″ schroefdraad en mijn universele microfoonarm een 1/4 schroefdraad heeft - dat paste dus niet. Om deze microfoon dan ook op een microfoonarm te kunnen gebruiken, is het nodig een microfoonadapter aan te schaffen - deze wordt namelijk niet bijgeleverd bij de microfoon. Aangezien ik deze adapter niet had, ben ik creatief geweest met elektrische isolatietape om de microfoon toch aan de arm te hangen. Met succes, want als de microfoon eenmaal hangt en goed voor je mond zit, komt er uiteindelijk een redelijk geluid uit.

Microfoon en kwaliteit

Ik heb het tijdens het bespreken van het ontwerp ook al een beetje aangekaart. Om een goed geluid uit de microfoon te krijgen, moet je aan de bovenkant van de microfoon praten en dus niet als bij de Blue Yeti aan de voorkant. Een vergissing die vele mensen gemaakt hebben bij het uitproberen van deze microfoon. Dit komt doordat de Razer Seiren V2 Pro een dynamische microfoon is en dan ook dezelfde ervaring en klanken zou moeten bieden als een radiomicrofoon. Een dynamische microfoon is erg gericht op het geluid dat dicht bij de microfoon aanwezig is. De Blue Yeti is een condensatormicrofoon die meer omgevingsgeluiden oppakt en dus ook buiten jouw stem. Leuk voorbeeldje: als ik met mensen aan het praten was, hoorden ze één van mijn ouders naar de toilet gaan via het trappengat een verdieping lager (noot van hoofdredactie: TMI…).

Om een relatief goed geluid uit de Razer Seiren V2 Pro te krijgen, is het belangrijk deze dicht bij je mond te hebben. Tot maximaal 10 centimeter is dan wel echt de aanbeveling. Wanneer je verder van de microfoon af gaat, wordt het al snel onduidelijk en te ruimtelijk om het op te pakken. De reden dat ik relatief goed geluid zeg, is omdat ik vind dat de Blue Yeti - die voor € 100,- te verkrijgen - een mooier en helderder geluid geeft dan de Razer Seiren V2 Pro. Na veel testen, instellingen veranderen en microfoonposities uitgeprobeerd te hebben, kruip ik wat betreft geluidskwaliteit toch liever terug naar mijn oude vertrouwde Blue Yeti. En de plopkap die bij de Seiren zit, zorgt er alleen maar voor dat je nog doffer klinkt dan je al klonk.

Om een goed idee te geven van wat de geluidskwaliteit is van de Razer Seiren V2 Pro heb ik diverse geluidsopnames gemaakt. Om de kwaliteit te vergelijken heb dezelfde zin tegelijkertijd ook door de Blue Yeti laten komen en deze opnames los van elkaar gehaald. Op deze manier kun je dus dezelfde zin horen door twee verschillende microfoons heen. Daarnaast heb ik opnames gemaakt op diverse afstanden van de microfoon af, maar ook als ik aan het typen ben op mijn toetsenbord of aan het tikken op het bureau. Veel luister- en vergelijkplezier!

Intro - Razer Seiren V2 Pro (bedraad)

Intro - Blue Yeti (bedraad)

Na het fotograferen, testen, prutsen en schrijven over deze microfoon wordt het tijd voor een conclusie. Is het je waardevolle € 130,- waard om te investeren in deze Razer Seiren V2 Pro-microfoon? Een vraag die ik met drie letters snel beantwoorden kan: nee. De Razer Seiren V2 Pro is de tweede op de markt die ook een streammixer geïntegreerd heeft bij de software en had daarmee potentieel een waardevolle concurrent kunnen zijn. In mijn ogen is de Seiren V2 Pro een iets verwaarloosde kopie van de Elgato Wave 3 - die als eerste met de streammixer-feature kwam en voor een ongeveer een tientje meer te verkrijgen is op de markt.

De Razer Seiren V2 Pro heeft voor een waarde van € 130,- teveel problemen die ik nog één keertje wil opsommen. Denk maar aan de softwareproblemen met de sampling rate, het verzetten van de volumes in de output en het verminderde geluidsvolume als je de headset via de pc aansluit in plaats van via de 3,5mm-jack. Dan is er het ontwerp van de microfoon zelf, zoals de knoppen en het opnamepatroon, waardoor je genoodzaakt ben een microfoonarm te halen. Ook is de geluidskwaliteit, zelfs niet met een arm, niet op het niveau van bijv. de goedkopere Blue Yeti. Tenslotte zijn er zaken zoals de niet-effective schokdemping, de plaatsing van de knoppen, de USB-C-aansluiting die niet met alle kabels werkt en helaas nog meer…

Als je graag een microfoon wilt met de stream mixer functie, raad ik je eerder aan om te kijken naar de Elgato Wave:3. Mocht je die functie niet heel veel interesseren, zou ik om mij heen kijken voor een andere microfoon die toch net wat goedkoper is en wat betere geluidskwaliteit kan bieden - met als voorbeeld de Blue Yeti.