Review: Teufel Cinebar One+

Review: Teufel Cinebar One+

• Productpagina

• Specificaties
• Showcase
• In de praktijk
• Conclusie

Mijn hart gaat per definitie harder kloppen bij het reviewen van audio-apparatuur - daar ben ik nou eenmaal gek op. Alleen is het nu zo dat ik hele stoute schoenen heb aangetrokken en zelfs dat is de understatement van een eeuw. Het zijn eerder klompen gemaakt van baksteen…

Voor deze review koos ik namelijk een soundbar-set van Teufel, om precies te zijn de Cinebar One+. Voor mij nog een onbekend merk op het gebied van audio, maar voor Jonah een genot, zoals te merken aan zijn review van de Cinebar 11. Ik was dan ook reuze benieuwd naar mijn ervaring in tegenoverstelling tot de Cinebar 11, want dat is de duurdere broer.

De Cinebar One+ is verkrijgbaar in de kleuren zwart en wit. Zelf heb ik heb voor de zwarte kleur gekozen, want al mijn tv-apparatuur is zwart. De soundbar-set is in weinig webshops te vinden en daardoor het makkelijkst te verkrijgen via Teufel zelf. Daar kost de enkel de soundbar, de Cinebar One, losstaand € 249,99. De set in deze review met de T 6-subwoofer erbij, de Cinebar One+, kost bij Teufel zelf € 349,99.

Hieronder treffen we de specificaties aan;

Een compacte soundbar voor een cinema-ervaring?

De Cinebar One+ bevat dus een compacte, minimalistische soundbar i.c.m. een draadloze subwoofer. Samen met het zogeheten Ultra Dynamore (stereoverbreding) van Teufel zou je alsnog een cinematisch geluid moet kunnen krijgen, maar maakt dit beestje dat dan ook waar? De specificaties hierboven laat mij in ieder geval niets te wensen over.

Belangrijk verschil is dat de Ultra-versie van Dynamore speakers aan de zijkant van de soundbar vereist, waar de duurdere Cinebar 11 dat niet heeft. Daarmee heeft de One+ dus een streepje voor op de Cinebar 11. Of dat verschil dan echt te merken is, tja, dat is de grote vraag. Daar komen we bij de praktijkervaring op terug.

Verder vergelijk ik Cinebar One+ ook met de Cinebar 11, want het prijsverschil is slechts € 50,-. Hoewel ik met mijn voorgaande JBL 2.0-soundbar wil(de) vergelijken, is dat eigenlijk helemaal geen strijd, gezien de JBL € 200,- goedkoper is en zonder subwoofer komt. Toch was ik ook relatief tevreden over mijn trouwe JBL. Ik zou zeggen: challenge accepted!

Bluetooth 5 (aptX) en HDMI ARC

Naast series en films ‘bingen’ op tv is er ook Bluetooth 5.0-ondersteuning met aptX. Dankzij die versie én aptX blijven audio en video gesynchroniseerd en dat zonder verlies van de audiokwaliteit. Dat vind ik ook erg belangrijk wanneer ik aan het genieten ben van System of a Down. Let wel op dat hiervoor ook het bronapparaat Bluetooth 5.0 dient te ondersteunen.

Naast Bluetooth 5.0 wil ik ook HDMI ARC aankaarten als een belangrijk verkooppunt. Met die feature is het mogelijk om alle audio van je tv te herleiden naar je soundbar middels één HDMI-kabel (minstens 1.4). Voor de gamers onder ons is dat natuurlijk een handig iets, waar ik in mijn woonkamer de Playstation 4 en Nintendo Switch kan centraliseren met de soundbar als audio-uitvoer.

De tijd is aangebroken om de twee appraatjes uit hun coconnetje te halen. Ergens moet ik bekennen dat ik het jammer vind dat de dozen niet meer satisfying zijn. De beestjes komen in simpele kartonnen dozen met een opdruk van wat er in verpakt zit. Maar goed, je kan niet altijd alles ‘shiny’ hebben toch? Dit neemt niet weg hoe enthousiast ik was om het spul uit de doos te trekken met de snelheid van een straaljager.

In de eerste doos bevindt zich de compacte soundbar zelf, een afstandsbediening, de adapter met stroomstekker, twee batterijen voor de afstandsbediening en tot mijn vreugde twee stickers. Yippie! We kunnen weer plakken! Ook zitten de garantieboekjes en de handleiding in deze doos bijgevoegd.

Bij het uitpakken van de soundbar zelf krijgen we een compact en stevig apparaat in het handje. Ergens heb ik het gevoel dat de soundbar een beetje zoals ik is: klein maar krachtig (noot van hoofdredactie: dat kunnen we beamen).

Boven op de soundbar bevinden zich een aantal knoppen; namelijk een aan/uitknop, een knop om bluetooth mee in te schakelen, een knop om te kiezen voor aux-output, een knop om te kiezen voor optische output, een knop voor het gebruik van de USB-poort (voor updates), een knop voor tv-output en natuurlijk twee knoppen voor volume omhoog en volume omlaag.

Aan de achterkant van het beestje bevinden zich ook enkele aansluitingen en knoppen. Omdat er geen display op de Cinebar One aanwezig is, in tegenstelling tot de Cinebar 11, moet je dus met fysieke knoppen bepaalde instellingen bepalen. In dit geval is dat als eerste een ‘AUTO ON’-knop; die heeft te maken met het automatisch opstarten van de soundbar wanneer je de tv aanzet (via HDMI ARC) of Bluetooth gebruikt. Daarnaast heb je een knop voor pairing met de subwoofer en aansluitingen voor HDMI, optische audio, AUX, USB (voor updates) en netstroom.

Het uitpakplezier was nog niet over! In doos nummer twee vinden we de subwoofer. Stevig verpakt in piepschuim en een beschermzak.

Eenmaal ontdaan van zijn berscherm-cocon kan je hier de slanke subwoofer in al zijn glorie zien. Op de achterkant van de subwoover bevindt zich een ledlampje voor de status van de koppeling, met het pairing-knopje er direct naast.

Daarnaast bevindt zich de ‘Room Placement’-knop. Hiermee kan je instellen waar de subwoofer in de kamer geplaatst wordt. Je hebt drie keuzes:; 1. Free Standing, 2. Corner en 3. Underneath. In mijn geval staat hij op optie nummer twee, ofwel de hoekinstelling.

Onder deze twee opties vind je een draaiknop om het basvolume aan te passen. Onder deze knop bevindt zich het label van de subwoofer met EAN code en serienummer. Ook handig om op te slaan voor het geval dat er iets of de subwoofer zelf vervangen moet worden.

We zijn bij het laatste gedeelte aangekomen van deze uitpaksessie en dat betreft de voetjes. Teufel levert de subwoofer met vier nette pootjes, voorzien van een plaklaag. Hiermee kan je de subwoofer verhogen als je dit wenst. Als hij in het zicht komt te staan, staat dit echter wel een stuk netter. Dus ik zou zeggen, plak ze er lekker onder.

Voor de praktijkervaring wordt gekeken naar o.a. het installatiegemak, de features, benodigde instellingen voor een prettige ervaring en uiteraard de geluidservaring zelf.

Installatie en draadloze aard

Het eerste aspect om in orde te maken, is het aansluiten van de subwoofer en soundbar op netvoeding. Vanwege de draadloze aard van eerstgenoemde zijn er verder geen kabels benodigd. Je kan op dat moment besluiten waar de T 6-subwoofer het beste gepositioneerd is in de kamer. De soundbar is in mijn geval aangesloten met een HDMI-kabel naar de tv en subwoofer natuurlijk draadloos.

Voor verdere afstemming is het belangrijk om achterop de subwoofer de juiste instelling te kiezen. Zoals besproken bij de showcase betreft het Free Standing, Corner of Underneath. Mijn woonkamer is relatief klein, dus ik had dan ook maar twee plekken beschikbaar om de subwoofer te plaatsen: links of rechts naast mijn tv-meubel. Mijn keuze viel dan op links, in een hoek tussen mijn muur en het dressoir in.

Alles voor de veiligheid van mijn pluizige poezenvriendinnetje overigens (of mezelf), want bij plaatsing rechts had de subwoofer makkelijk om kunnen kukelen of had ik bij binnenkomst in de woonkamer vrij snel op mijn plaat gegaan. Mijn enthousiastme voor de rechterkant was logischerwijs tot een halt geroepen doordat ik hulp heb gekregen van Jonah, bij het aansluiten en installeren van mijn set.

Gezien de Cinebar One, in tegenoverstelling van de Cinebar 11, geen display heeft, moet de setup doorgelopen worden middels de fysieke knoppen achterop de soundbar en verder met de afstandsbediening. Om de soundbar te verbinden met de subwoofer vind je achterop de soundbar dan ook de knop om de subwoofer en om de soundbar te paren, druk je op de knop “Sub Pairing" en op je subwoofer op de knop “Pairing". Naast de “Pairing"-knop bevindt zich de Room Placement-knop; daarmee stel je dus in waar je de subwoofer hebt staan. In mijn geval Corner.

Als de subwoofer correct is verbonden met de soundbar, start je de soundbar opnieuw op en gaan we vervolgens over op instellen en het testen van het geluid.

Afstandsbediening en instellingen

Voor we dieper induiken op de geluidservaring leek het mij handig om de afstandsbediening even onder de loep te nemen.

De afstandsbediening zelf is minimalistisch en eigenlijk vrij simpel te bedienen. Er laat niet veel aan je verbeelding over, wat overigens niet erg is. Zo heb je ook geen keuzestress over welke knop je vandaag eens wil indrukken, ofzo. Logischerwijs bevindt de aan/uitknop zich links boven op de afstandsbediening. Rechts bovenaan vind je de mute-knop. Dit vind ik zelf erg fijn, gezien ik bij mijn tv-afstandsbediening kan zoeken tot ik een ons weeg. En geloof mij, dat duurt héél lang.

Onder de aan/uitknop bevindt zich de Bluetooth-knop. Hiermee kan je de Bluetooth-functie in en uitschakelen. Rechts onder de Mute-knop vind je de knop om naar de tv-instellingen te gaan. Onder deze vier knoppen vind je twee ringen aan knoppen. De buitenste ring kun je naar boven en naar beneden in drukken om het volume in te stellen. De knoppen links en rechts zijn bedoeld om vooruit en achteruit te spoelen of naar een “volgende" functie te springen. Waarbij je met de middelste ring hetgeen dat je aan het kijken of beluisteren bent op pauze of play kunt zetten.

Vervolgens komen we bij drie knopjes voor het aan en uitzetten van de bas, aan en uitzetten van de Dynamore Ultra-functie en het verstellen van de treble. Vervolgens komen we aan bij de knoppen Movie, Music en Voice. Met deze drie knoppen heb je optie om vooraf ingestelde audiopresets te gebruiken voor het gemak. In mijn geval gebruik ik de Voice-functie relatief veel. Dit verbetert de spraak en vocals in films, series en muziek.

Als laatste zijn we aangekomen bij de onderste drie knoppen: AUX om de soundbar over te schakelen naar het AUX-kanaal, OPT voor het overschakelen naar optisch geluid en USB om hem logischerwijze om te schakelen naar hetgeen wat je hebt aangesloten in de USB-C-poort achterop de soundbar.

Dynamore Ultra

Teufel heeft haar eigen stereoverbreding; dat gaat bij hun door het leven als Dynamore. Daar waar Dynamore ook verschillende versies heeft. Zo had Jonah bij zijn Cinebar 11 te maken met het “normale" Dynamore, maar bij de Cinebar One+ spreken we over Dynamore Ultra. Het verschil zit hem in de extra speakers aan de zijkanten van de soundbar. Met als resultaat mogelijk een beter surroundgeluid in de kleinere woonkamer en zeker als een compacte soundbar zoals deze.

Spraak en film

Nu is dan het moment daar aangekomen dat we hem gaan testen. Ik moet wel aankaarten dat bij mijn vorige soundbar, de JBL 2.0, het heel lastig was voor mij om bijvoorbeeld bij films en series de spraak te beluisteren. Dit omdat de muziek of het geluid rondom de conversaties luider was dan de spraak zelf. Bij mijn JBL was dit niet in te stellen.

Nu hebben Jonah en ik juist de Cinebar One+ uitgekozen, omdat één van de features de mogelijkheid geeft om de instellingen op “voice" te zetten. Hiermee zou de spraak van de film of serie naarboven gehaald moeten worden. Nu moet ik heel eerlijk toegeven dat Jonah degene is geweest die de instellingen heeft beheerd om voor mij een zo’n mooi mogelijke ervaring te geven die kan met deze set. We zijn dan ook begonnen met een fragment uit Mad Max: Fury Road. Ik werd bijna van de bank door het raam naar mijn balkon geyeet (noot van hoofdredactie: het gebruik van ‘yeet’ waardeer ik). Er ging meteen een hele grote en bas-intense wereld voor mij open. Met open mondje zat ik er naar te luisteren. Tijdens dit fragment heeft Jonah hier en daar de bas en treble wat aangepast, gezien ik ook rekening moet houden met mijn onderburen. Die wellicht mee konden genieten, ongeacht ze dit plezierig vonden of niet.

Na het bekende en favoriete videofragment van onze Jonah had ik het idee om deze meneer eens een flinke portie educatie te geven op het gebied van Science Fiction. Natuurlijk vond hij zichzelf al erg beleerd in dit vak, totdat ik mijn bluray van de serie Battlestar Galactica naar voren toverde. Eerst dacht ik dat hij maar deed alsof zijn neusje bloedde, toen hij zei dat hij nog niet van deze serie gehoord had. Vol ongeloof en gemopper stopte ik disc één van seizoen één in de PlayStation 4. Eenmaal begonnen aan aflevering één zag ik het gezichtje van onze hoofdredacteur steeds verder stralen. Het mondje stond die dag ook permanent geopend. Deze eerste ervaring gaat hij nooit meer vergeten. Ik ook niet tevens. Gezien ik hem hier natuurlijk nog dagelijks mee zou kunnen pesten.

De grootste reden waarom ik deze serie verkozen heb om de echte eerste indruk voor mij te creeeren, is niet alleen om Jonah een lesje te leren. Maar juist omdat ik weet dat er heftige bas in voor komt, bij de ruimtegevechten en bij de openingsmuziek en scenes. Ik had geen haargel meer nodig om een Cruella De Vil-look te presenteren. Ik denk dat ik net zo verbaasd was als die “welbeleerde science fiction-nerd" (noot van hoofdredactie: point taken) naast mij, alleen dan om andere redenen. Ik heb de serie natuurlijk al acht keer geheel bekeken. Mijn verbazing was dan ook voor de kracht en het geluid dat deze soundbar-set creeert in mijn woonkamertje. Kortom, geweldig.

Muziek en algemeen geluid

Bij het afspelen van muziek heb ik de bas op een hoog volume even flink getest. Mijn buren hebben mij hierom dan ook zeker een week niet meer aangekeken. Wat normaliter een ‘goedemorgen’ of ‘-avond’ was, is nu een bijzondere blik. Je kent ze wel, de burenblik. De blik van pure woede en intense teleurstelling in de oogjes. Geeft niets, want dit ben ik inmiddels gewend.

Tijdens het afspelen van de muziek heb ik de voice-functie ook eens uitgeprobeerd. Zoals ik al eerder aangekaart heb, vind ik het lastig om stemmen goed te horen vanwege mijn gehoorprobleem. Met de “voice"-modus aan hoor je daadwerkelijk de vocals een stuk beter. Voor mij echt een heerlijkheid; waar de bas dan minder zwaar en de bijgeluiden ook minder worden. Deze functie is voor mij echt één van de features waar ik het meeste naar uit keek.

Tijdens films en series zet ik de voice-functie ook geregeld aan. Puur zodat ik wat meer ontspannen de film of serie kan bekijken. Natuurlijk filtert deze functie zoals al eerder aangekaart de bas en treble wat weg, maar dat is een opoffering die ik graag maak nu ik eindelijk kan verstaan wat ze in Grey’s Anatomy al die tijd aan het kwetteren waren. Wat een rotserie is het eigenlijk nu ik weet wat er gezegd wordt. Waarom keek ik dit ook alweer?

De Cinebar One is de goedkoopste soundbar van Teufel en daarmee het instapmodel van de fabrikant. Samen met de T 6-subwoofer betreft het de Cinebar One+-set. Nou is het prijspunt van de One+ een stevige € 350,- en dat verschilt slechts € 50,- met de Cinebar 11-set die Jonah vorig jaar heeft gereviewd. Het grote verschil in de One zit dus in de compactheid en daar moet je bewust voor kiezen. Hoewel je een veel compactere soundbar krijgt, lever je wel in op (premium) features. Zo krijg je geen upmixing en kan je de One niet uitbreiden met de Effekt speakers.

Gelukkig heb ik oprecht in volle teugen van de Cinebar One+ genoten. De feature waar ik de soundbar voor heb uitgekozen, de spraakverbetering, laat voor mij niets te wensen over. Daarom zou ik geen andere soundbar meer willen. Mede vanwege de compactheid ervan en alsnog een propere bouwkwaliteit. Daarbij is de Dynamore Ultra-feature perfect voor kleinere huiskamers, waar de subwoofer ook vrij slank is én draadloos natuurlijk.

De features die je alsnog naar je toegesmeten krijgt, zoals Bluetooth 5.0 met aptX en HDMI ARC, zijn voor mij allemaal pluspunten. Voor € 350,- is en blijft het wel een flinke aanschaf. Vind ik de Cinebar One+ deze prijs waard? Ik durf daar als antwoord ‘ja’ op te geven. De prijs/kwaliteitsverhouding is hier de kwestie niet, maar voor de minderbedeelden is deze soundbar-set een flinke uitgave.