Review: Razer BlackWidow Chroma V2

Review: Razer BlackWidow Chroma V2

Links: Razer Blackwidow Chroma V2 productpagina

Mijn eerste Razer review ga ik bij deze officieel maken met de Razer BlackWidow Chroma V2. Na toch wel wat ervaring met verschillende mechanische toetsenbord, ga ik dan eindelijk de eerste stap zetten met de Razer Green Switch. Persoonlijk een totaal nieuwe ervaring, met uitzondering van wat kleine testjes in de schappen van de Mediamarkt.

De BlackWidow Chroma V2 komt in drie kleuren Razer switches: groen (tactiel en clicky), oranje (tactiel en stil) en oranje (lineair en stil). De groene Razer switch heel veel vergelijkingen met de Cherry MX Blue switches; een tactiele bump, clicky en een actuatiekracht van 50 gram. De Cherry MX Blue switch heeft een levensduur van 50 miljoen kliks. Razer doet er een schep boven op met een levensduur van 80 miljoen kliks. We gaan door met de specificaties om de features van dit toetsenbord inzichtelijk te maken. Op het moment van schrijven kruipt deze BlackWidow Chroma V2 voor 166 euro over de toonbank.

Een overzicht van de specificaties:

Belangrijke kenmerken van de BlackWidow Chroma V2 zijn de eigen mechanische Razer switches, waar ik je in de praktijk dadelijk nog meer over zal vertellen. Het toetsenbord is voorzien van een verwijderbare polssteun voor extra comfort, iets wat ik zelf wel kan waarderen. Iets wat we steeds minder vaak zien zijn toegewijde macrotoetsen. Op de BlackWidow Chroma V2 zitten er vijf aan de linkerzijde van het toetsenbord, ergens vind ik het wel fijn om fysieke macrotoetsen te zien. De gebruikelijke FN-toets (functietoets) voor secundaire commando’s onder één toets zien we ook terug op dit toetsenbord. Echter zijn de fysieke macro- en mediatoetsen erg fijn, de mediatoetsen zitten overigens wel onder de F1 t/m F7 toetsen verwerkt als secundaire commando met de FN-toets.

Chroma is de naam voor RGB-verlichting op Razer randapparatuur. Kleurrijke vleugjes vliegen onder de key caps van dit toetsenbord, volledig te besturen via de meegeleverde Razer Synapse software. Als extra heeft Razer de Advanced Chroma Configurator, een add-on in de Razer Synapse software om je eigen LED-thema te bouwen, met toegevoegde functies om informatie te verkrijgen door middel van lichteffecten. Op de zijkant van het toetsenbord zit één USB-poort samen met een 3.5mm audio Jack. Dankzij de extra aansluitingen aan het uiteinde van de kabel (een extra USB-poort en 3.5mm Jack) is volledige passtrough mogelijk. Een en muis, controller en opslagapparaten moeten geen enkel probleem zijn voor de BlackWidow Chroma V2.

Het is alweer way back dat ik mijn DeathAdder V1 in handen had. Volgens mij heb ik dit beestje acht á negen jaar geleden gekocht in Rotterdam. Na het overlijden van mijn Microsoft Sidewinder X5, ben ik toen overgestapt naar de DeathAdder V1. Wat mij goed bij gebleven is, was de nette verpakking van de DeathAdder V1. De BlackWidow Chroma V2 stelt totaal niet teleur. Een nette verpakking met openslaande klep, aan de binnenzijde vinden we een klein ‘verpakkings-broekzakje’ met boekjes en stickers. Nog een toffe toevoeging is de ‘try-me switch’, deze enkele Razer switch kun je indrukken wanneer de verpakking nog volledig geseald is. Tot mijn grote verassing kwam zelfs een vleugje RGB-verlichting tevoorschijn. Je kunt deze switch transformeren tot accessoire aan je sleutelbos, nogmaals: erg tof gedaan!

Door naar de BlackWidow Chroma V2 zelf. Na aardig wat aluminium en stalen toetsenborden is de BlackWidow Chroma V2 even wennen, kunststof! Toch heeft dit toetsenbord een vrij fors gewicht van 1500 gram. Dit is zwaarder dan de vrij recent geteste Kingston HyperX Alloy Elite met een deels stalen behuizing. Eerste impressie is degelijk, een stevige ramplank, ondanks deze van plastic is. Het toetsenbord oogt niet overdreven, deze heeft eerder een neutraal uiterlijk, iets wat in kantooromgeving erg goed zal samengaan. Natuurlijk zal dit toetsenbord eerder bij menig gamer op het bureau belandden.

De behuizing heeft een matzwarte afwerking, de achterzijde loopt gestroomlijnd naar beneden tot de onderzijde van het toetsenbord. Ik heb tijdens mijn testperiode weinig flex gemerkt, iets wat ik nu alvast graag wilde vermeldden, aangezien we de plastic behuizing bespreken. De behuizing is makkelijk schoon te maken met een doekje, iets wat ik vooraf aan het fotograferen van het toetsenbord nog even gedaan heb.

Op de rechterzijde van het toetsenbord zit de USB-poort en 3.5mm Jack ingang verscholen. Zoals ik al in de specificaties vermeldde hebben deze volledige passtrough. De USB-poort heeft zeker zijn voordelen als je snel een USB-stick wilt aansluiten, vooral als je computer wat ongelukkig staat, idem dito voor de 3.5mm Jack ingang, oordopjes inpluggen en Spotify aan!

Op de achterzijde vinden we rubberen pads voor grip, met twee uitklapbare pootjes om het toetsenbord omhoog te verstellen. Ik heb flink geduwd op het toetsenbord terwijl de pootjes uitgeklapt zijn, de BlackWidow Chroma V2 gaf geen kick.

Op de linkerzijde van het toetsenbord komen we de fysieke macrotoetsen tegen. Deze toetsen zijn best opvallend, aangezien veel fabrikanten ervoor kiezen om deze eerder weg te laten dan toe te voegen. De macrotoetsen hebben een fijne positie ten opzichte van de WASD toetsen, je kunt deze snel vinden met je pink (vinger), vooral de derde en vierde toets zijn goed toegankelijk. Het font (even opgezocht) staat bekend als Titillium Web, zie je de overeenkomst in naamgeving? Het font heeft hoge hoofdletters op de key caps, wel is deze wat smaller dan bij de concurrentie. Persoonlijk vind ik het wel een mooi lettertje. Het gaat mooi samen met het minimalistische (zakelijke) ontwerp sfeertje van het toetsenbord.

De kabel van de BlackWidow Chroma V2 is vrij dik, dit komt voornamelijk door de extra kabel voor de USB-aansluiting en 3.5mm Jack. Een mooi detail is de Razer groene afwerking op de USB-poorten. Last but not least: de polssteun. Deze klikt met zijn verborgen magneten vast op de voorzijde van de BlackWidow Chroma V2 behuizing. Pudding, chocolademousse en het gevoel van donsveren. De polssteun van de BlackWidow Chroma V2 is zacht als boter, een genot voor je polsen. De polssteun is makkelijk te verwijderen, vervolgens weer vast te klikken en blijft dankzij de rubberen pads netjes op zijn plek. Je kunt de BlackWidow Chroma V2 optillen, zonder dat deze polssteun van het toetsenbord schuift. Nog even wat plaatjes met de polssteun in actie!

Direct had ik de eer om met Razer Synapse 3 aan de slag te gaan. Na het aansluiten van het toetsenbord ging ik stapsgewijs door de installatie. Je krijgt de optie om extra Synapse modules te installeren, waaronder Chroma voor het creëren van eigen LED-effecten en de macro studio. Met Razer Synapse 3 komt alle Razer randapparatuur mooi samen, in mij geval zien we alleen de BlackWidow Chroma V2 terug. Ook met Razer Synapse 3 ben je gebonden aan het creëren van een account, er is geen manier om anoniem door te gaan.

Het nieuwe Razer Synapse 3 ontwerp van de UI is opvallend, volledig wit. We krijgen bij het eerste keer opstarten van Razer Synapse 3 een rondleiding door de nieuwe software, waarna je op het dashboard belandt. Vanuit hier kun je verschillende Razer randapparatuur aanspreken, we zien de BlackWidow Chroma V2 al netjes erbij staan. Ook de extra modules zijn geïnstalleerd en direct zichtbaar in het dashboard. Door op de BlackWidow Chroma V2 te drukken krijg je een overzicht van het toetsenbord. Voorheen was de Razer Synapse software volledig in het zwart uitgevoerd. Ik moet zeggen dat de witte UI rustiger oogt, het is minder druk, maar lijkt ook wat minder features te bevatten. Eenmaal als je op een willekeurige toets drukt op het scherm (je digitale BlackWidow Chroma V2 toetsenbord) in de software, schuift er een menu vanaf de zijkant het scherm in. Vanuit hier kun je verschillende functies toewijzen, denk hierbij aan: toetsenbord en muis functionaliteiten, een macro uitvoeren, het wisselen tussen profielen, het opstarten van een programma, snelkoppelingen, lichteffecten, multimedia tot het volledig uitschakelen van een toets.

Op de lightning pagina kun je de RGB LEDs besturen, variërend van gedimd tot fel, het uitschakelen van verlichting wanneer het toetsenbord niet gebruik wordt en zogenoemde quick effects. De quick effects zijn voorgeprogrammeerde verlichtingseffecten, wanneer je advanced effects selecteert krijg je te maken met de Synapse module Chroma.

Voor randapparatuur kun je via de Synapse software verschillende profielen aanmaken. In je systeem vak staat een Synapse logo, wanneer je hierop drukt komt er een klein menu tevoorschijn. Je kunt hiermee snel wisselen tussen verschillende profielen. Per game kun je een profiel instellen, de software detecteert automatisch geïnstalleerde games, wel moet je deze nog naar je eigen smaak instellen.

Met de Chroma module kun je RGB effecten en kleuren volledig beheren. Je kunt verschillende effecten mengen, wat best toffe resultaten oplevert. Je kunt de profielen delen met het World Wide Web, tjonge! Even de gekkigheid opzij, de Chroma module is erg netjes verwerkt in de Synapse 3 software. Per profiel kun je verschillende effecten toewijzen.

Als laatste blijft de macro studio over, hier is het altijd even uitvogelen hoe je een macro programmeert. In de macro studio kun je macro’s aanmaken gebonden aan een toetsaanslag, muisklik, commando en vervolgens macro’s weer groeperen, dat laatste maakt het allemaal net wat uitgebreider, maar tegelijkertijd ook wat complexer. Ik vermoed dat het gros van de gebruikers de combinatie van macro’s vrijwel niet gebruikt. Het opnemen van een macro kan op verschillende manieren: natuurlijke wijze (rammen op je toetsen) wat vervolgens gebonden is aan tijd, tevens kun je de tijd handmatig invullen, mocht dit wenselijk zijn. Je kunt de macro’s vervolgens onder een loop zetten, om deze te herhalen. De vijf macrotoetsen op de zijkant van het toetsenbord verlenen zich prima op je macro’s altijd stand-by te hebben.

Deze review moet natuurlijk Chroma in actie laten zien. RGB ALL THE WAY!

De groene switch van Razer In de praktijk ontkomen we er niet aan: de Razer switch. Als doorgewinterde Cherry MX gebruiker moet er toch een mening gevormd worden, hoe bevalt deze Razer switch? De Razer groene switch is clicky net als een Cherry MX blauwe switch, en weet zich om die reden goed te meten aan de blauwe switch van Cherry. Razer labelt een flinke 80 miljoen toetsaanslagen, wat 30 miljoen meer kliks is dan bij de Cherry MX switches. Dit zijn mooie getallen op papier, echter in de praktijk moet je wel verdomd lang doen met een toetsenbord om dit te kunnen vergelijken. Vergelijken we de Razer groene switch nogmaals met Cherry MX blauw, dan zien we een vergelijkbare actuatiekracht van 50 gram, tevens hebben beide switches een tactiele bump, ter indicatie dat de aanslag geregistreerd is. De bottom-out (doodrukken tot de bodem van het toetsenbord) zit bij de Razer groene switch op 3.5mm, terwijl dit bij de Cherry MX blauwe switch op 4mm zit, hierdoor is de Razer groene switch nipt sneller als je deze helemaal doordrukt.

De click en tactiele bump voelen op de Razer groene switch erg vertrouwd aan, eigenlijk is het verschil tussen de Cherry MX blauwe switch nauwelijks aanwezig. Los van de snellere bottom-out, wat ik simpelweg in de praktijk niet kan ervaren. De ABS key caps voelen samen met deze switches fijn aan, een luxere key caps is altijd mooi, maar in de basis laat de BlackWidow Chroma V2 een goede prestatie zien. Stel je mij de vraag om te kiezen tussen deze Razer groene switch en Cherry MX blauw, dan zou ik je eerlijk gezegd geen antwoord kunnen geven. Ik vermoed dat de meeste mensen met een blinde test de switches vrijwel niet kunnen onderscheiden. Wat mij betreft een prestatie, terwijl voor velen de Cherry MX switches nog de holy grail zijn, kun je jezelf vergelijkbaar maken aan deze Cherry MX switch, dan doe je het toch ergens goed lijkt mij? Dan heb ik het natuurlijk alleen over de geteste Razer groene switch, met de overige switches ontbreekt deze ervaring.

Comfort Comfort is eigenlijk iets wat ik totaal nog niet besproken heb in deze review. Doorgaans is het een heerlijk toetsenbord, de ‘curve’ om te wennen heeft een zeer lage drempel. Vooral met de polssteun op zijn plaats is het een genot. Deze polssteun biedt veel comfort en blijft tot zover netjes in vorm, ook bij langere sessies en na een maand testen. Zo zijn er geen kleurverschillen en oogt deze vooralsnog nieuw. De macrotoetsen voelen wat ouderwets aan, toch bewijst Razer dat deze macrotoetsen handig zijn, al is het alleen maar voor het opstarten van een programma. Wel mis ik met de omvang van dit toetsenbord (en het gewicht, lol) fysieke mediatoetsen. De mediatoetsen zijn toegankelijk met de F1 t/m F7 toetsen in combinatie met de FN-toets.

Nog een stukje software en RGB Razer Synapse 3 is een gebruiksvriendelijk geheel. Ik wilde al bijna automatisch typen: een mooie vooruitgang. Echter is er weinig ervaring met eerdere versies van Synapse ter vergelijking. De witte UI oogt overzichtelijk, rustig en voldoet aan de moderne eis. Ik kan mij voorstellen dat meer randapparatuur elkaar mooi aanvult, iets wat we ook zien in de SteelSeries Engine 3 software. Ik verwacht dat er in de toekomst meer modules beschikbaar komen, voor diverse extra’s om het totaal nog net wat leuker te maken. Wel is het verplichte registratiebeleid onnodig. De RGB-verlichting oogt op de BlackWidow Chroma V2 erg kleurrijk, de toevoeging van de Chroma module voor de creatie van zelfgemaakte lichteffecten werkt erg goed. Hier zie je dat Razer toch een stapje verder in is dan andere fabrikanten.

De BlackWidow Chroma V2 bewijst zich in deze review als nieuwe competitie in de mechanische toetsenbord markt. Vreemd genoeg voelt dit toetsenbord enorm vertrouwd aan, terwijl er toch echt andere switches onder de key caps zitten.

Ik heb het over de nieuwe groene switch van Razer, in één woord: vertrouwd. Heb je wel eens eerder Cherry MX blauw onder je vingers gehad, of vindt je het een fijne switch? Dan voelt deze groene Razer switch direct goed aan. Een vergelijkbaar karakteristiek, met op papier vrijwel identieke specificaties, alleen de bottom-out van deze Razer switch is wat lager met 3.5mm versus 4mm op de Cherry MX blauwe switch. In de praktijk merk je hier vrij weinig van. Op papier heeft de nieuwe Razer switch een levensduur van 80 miljoen kliks, dat zijn er 30 miljoen meer dan Cherry MX, een flink verschil. Mocht de Razer switch deze belofte echt nakomen, dan kan ik dit alleen maar beamen. Velen zullen zeggen dat het een nette Cherry MX kloon is, zelf ga ik dit niet doen. Deze Razer switch is volwassen genoeg om zichzelf te onderscheiden.

Ik val precies met mijn neus in de boter als het om software gaat. De nieuwe Razer Synapse 3 software oogt wat onRazer-achtig. Een witte UI? Toch werkt deze combinatie erg goed. De software is overzichtelijk en oogt bij de tijd. Verschillende instellingen zijn makkelijk te beheren in deze software, de toevoeging van Synapse modules, zie het als aanvullende apps binnen de Synapse 3 software, maken de software net completer. Ik vermoed dat er in de toekomst nog wel leuke toevoegingen komen, voor nu is de Chroma module een aangename manier om je eigen LED-effecten te creëren. Het wisselen tussen profielen en heel specifiek: game profielen gaat eenvoudig via het systeem vak, een simpele klik voldoet om snel te wisselen tussen profielen.

De look & feel van dit toetsenbord zijn voldoende. Razer kiest voor lekker minimalistisch, het Titillium Web font aanwezig op de key caps oogt degelijk. Het uiterlijk maakt dit toetsenbord toepasbaar in verschillende omgevingen, nu is het niet zo dat er een geschreven regel is voor de vormgeving van je toetsenbord en het gebruik hiervan. Wel raad ik je een stillere switch aan (oranje of geel), als je dit toetsenbord kiest voor een kantooromgeving. De Razer groene switch is namelijk dankzij zijn clicky geluid redelijk aanwezig. Met het formaat van de BlackWidow Chroma V2 is de toevoeging van vijf macrotoetsen een mooie aanvulling, echter mis ik wel fysieke mediatoetsen op dit toetsenbord. De plastic afwerking van dit toetsenbord voelt solide aan, toch had er in dit prijssegment best wel een laagje aluminium of staal op mogen zitten.

De meegeleverde polssteun is boterzacht op dit toetsenbord. Het complementeert de totaliteit, zonder deze polssteun had de BlackWidow Chroma V2 hier minder goed in de smaak gevallen. Als laatste is de toevoeging van een USB-poort en 3.5mm Jack aansluiting een mooie extra. Jammer genoeg is dit nog een USB 2.0 poort, waardoor je niet kan genieten van hogere doorvoersnelheden met USB 3.0. Overall is de BlackWidow Chroma V2 een geslaagd toetsenbord van Razer, met zo zijn ups- en downs. Razer heeft mij vooral niet teleurgesteld met hun nieuwe Razer switch, een switch die ik je gewoon goed kan adviseren, zelfs als je een Cherry MX veteraan bent. De plastic behuizing is degelijk te noemen, echter in de prijssegment hadden wat meer premium materialen best gemogen, een laagje metaal of aluminium had al goed geweest.

De Razer BlackWidow Chroma V2 kun je vinden in de volgende prijsvergelijkers:

Hardware.info
Tweakers.net