Voor mijn eerste game review mag ik Aethermancer testen! De game is ontwikkeld door moi rai en uitgebracht door offbrand games. moi rai is een indiegame-studio uit Duitsland. Op 8 december 2020 brachten zij hun eerste monster-taminggame, Monster Sanctuary, uit. Sindsdien is het team uitgegroeid tot een klein, internationaal en gepassioneerd team dat nu werkt aan hun volgende Monster Taming-project: Aethermancer.
Aethermancer is een Monster Taming x Roguelite-game. Word de Aethermancer en vecht samen met mythische wezens. Ontdek de steeds veranderende Fractured Ruins, plan je zetten in uitdagende turn-based gevechten en zie hoe je monsters sterker worden door hun vorige levens en het trotseren van de dood!
De game is nu in Early Access, maar moi rai verwacht over ongeveer één jaar de volledige game uit te brengen. De roadmap ziet er veelbelovend uit, en ik kan nu alvast verklappen dat ik erg benieuwd ben naar de volledige release!
Let op, deze review kan spoilers bevatten.
De hoofdpersoon is Siriux. Geboren als mens, maar door de Ritual of Transition is hij meer dan honderd jaar geleden herboren als Aethermancer. Tijdens het ritueel komen vele Aethermancers samen om een gekozen mens of monsterkin te transformeren tot een nieuwe Aethermancer.
Aethermancers zijn entiteiten die zijn gecreëerd om zielen te begeleiden door het proces van wedergeboorte. Ze kregen deze opdracht van Sol, die de wereld Terastae creëerde. Aanvankelijk bekeerde Sol de mensen met geweld tot Aethermancers, maar nadat Sol verbannen was, begonnen de bestaande Aethermancers zelf mensen of monsterkins te kiezen.
Iedere ronde van de game begint en eindigt in Pilgrim’s Rest, een klein dorpje in de Fractured Ruins dat vooral bewoond wordt door een ras dat bekendstaat als Monsterkin. Zodra Siriux bij Pilgrim’s Rest aankomt vertelt Alioth, een andere Aethermancer, hem dat ze zijn gestuurd om de Void te bestuderen.
Het hoofddoel van Aethermancer is om de altijd veranderende Fractured Ruins te verkennen en haar uitdagingen te overleven om te voorkomen dat de Void de wereld verslindt. Dit bereik je door een combinatie van monstertemmen, turn-based gevechten met elementaire strategieën en roguelite metaprogressie.
Je allereerste taak is het kiezen van jouw Soulbound-monster. Er zijn vier keuzes, en ieder beestje heeft zijn eigen elementen: vuur, water, lucht of aarde.
Je party
Je begint iedere nieuwe ronde van de game met één Soulbound-monster. De rest van je party, maximaal drie wezens, vul je gaandeweg aan. Tijdens je tocht door de Fractured Ruins kom je andere monsters tegen waar je tegen moet battelen.
In het begin bestaat je party dus alleen uit jou en je Soulbounded wezen, maar als je tijdens een van deze battles een monster weet te staggeren, kun je hun Momento verzamelen. Dit bereik je door zo slim mogelijk gebruik te maken van de sterke elementen van je team en de zwakke elementen van je tegenstanders. Met de Momento’s die je verzamelt, kun je de beestjes tot leven brengen in je party. Maar raak vooral niet te gehecht aan je mythische party-leden, want als ze verslagen worden, ben je ze voor altijd kwijt.
Roguelite elementen
Om verder te komen in de game zul je dus regelmatig afscheid moeten nemen van je mythische wezens en een nieuwe ronde moeten starten. Tijdens mijn eerste ervaring leek de game mij niet ontzettend moeilijk; ik had mijn eerste party wipe pas na ruim een uur spelen.
De eindbaas van de eerste regio kon ik ook in één keer verslaan. Na het starten van mijn tweede ronde kwam ik erachter dat dit voor een groot deel te maken had met de build die ik de eerste keer maakte. Bij ieder level dat je monster erbij krijgt, kun je uit traits kiezen en zo jouw ultieme monster/party samenstellen. Mijn tweede run zag er dan ook al weer heel anders uit dan de eerste.
Ook was mijn ervaring na het starten van een nieuwe savefile met een ander monster gelijk al weer heel anders. Er zijn ontelbare manieren om je groep samen te stellen en dat maakt de replay value van deze game erg hoog. Ik vond het een uitdaging om iedere run weer anders aan te pakken om te kijken hoe ver je komt.
Zoals eerder geschreven begin en eindig je dus iedere ronde in Pilgrim’s Rest. Hier kun je Siriux upgraden met gebruik van alle items die je tijdens de run verzameld hebt. Je monsters beginnen iedere ronde weer op level 1 en je begint ook weer opnieuw met het “opbouwen" van je party.
Om ervoor te zorgen dat niet alleen Siriux, maar ook de Soulbound-monsters iedere run sterker worden, maakt de game gebruik van een “Worthiness"-mechanic. Aan het einde van elk gevecht krijgen je monsters hier een aantal punten voor, afhankelijk van wat ze tijdens het gevecht hebben gedaan en hoe goed ze presteerden. Wanneer een monster voldoende Worthiness heeft, stijgt het een rang. Voor elke rang krijgen ze een nieuwe ‘perk’ toegevoegd; een kleine buff die hen kan helpen tijdens gevechten.
De levels
Een ander onderdeel van een roguelite zijn natuurlijk de dynamisch gegenereerde levels. Momenteel zijn er drie biomes. In totaal zijn er in die drie biomes 10 levels waar je doorheen moet vechten om bij de eindbaas van de Early Access terecht te komen. Aan het eind van ieder level kun je kiezen uit drie opties om je weg te vervolgen. De levels verschillen iedere keer precies genoeg om elke run als nieuw te laten voelen.
De game heeft een hoge replay value, een interessant verhaal en grappige NPC’s. Het geeft een leuke draai aan het monstertaminggenre. Het is erg leuk om alle wezens die er in de game zijn te sparen en ik zou ze het liefst natuurlijk allemaal een keer uitproberen, maar die wens bewaar ik voor de volledige release. De soundtrack past precies bij de sfeer van de game. Wat voor mij ook een pluspunt was, is dat ik tijdens het spelen van de game geen enkele bug ben tegengekomen. Ik raak vaak snel uitgekeken op early access-games met (te) veel problemen.
Als ik dan toch wat verbeterpuntjes moet noemen, heb ik er wel een paar. Wanneer je een nieuw wezen aan je party toe wilt voegen, kun je je huidige samenstelling niet bekijken. Dit lijkt me wel erg handig, zodat je een keuze kan maken die goed past bij de rest van je team.
Ook voelde het voor mij af en toe alsof je Aethermancer voor spek en bonen in je party zit (al komt dat wel een beetje door de zeef die mijn brein heet). Als je een wezen tegenkomt dat je graag wilt toevoegen aan je party, vergat ik het natuurlijk niet; daar draait de game immers voor een groot deel om. Maar Siriux heeft ook bepaalde skills die je kunt gebruiken, zoals onder andere healing items.
Als je deze vergeet te gebruiken en je eerst je drie wezens een aanval laat doen op je enemies, gaat de battle automatisch verder naar de volgende ronde. Voor mij zou het fijn zijn als er een stopmomentje tussen zit om ook de skill van je Aethermancer te gebruiken, mocht je dit nog willen, zodat ik dit niet meer kan vergeten.
Al met al heb ik veel plezier gehad met deze game en ben ik erg benieuwd naar wat moi rai verder nog gaat laten zien. Door wat verbeterpuntjes en het feit dat de volledige game nog niet uit is, geef ik de game in zijn huidige staat een 8, maar wellicht valt er na de 1.0-release nog wel een puntje extra te behalen!
