Review: Asus ROG Maximus XI Hero WiFi

Review: Asus ROG Maximus XI Hero (Wi-Fi)

De Asus ROG Maximus XI Hero (WiFi) stond nog op het programma sinds de lancering van het Z390 platform. Eerder had ik de ROG Maximus XI Gene in handen, een high-end Micro-ATX moederbord. Maximus kennende stellen deze moederborden vaak niet teleur als het om specificaties gaat. Cosmetisch krijgen de moederborden bij iedere generatie een nieuwe facelift. Zo ook bij deze Maximus XI Hero. Veel features met een uitbundige uitstraling, iets wat dan ook wel valt te verwachten van het high-end segment van Asus.

Voor dit high-end segment schiet de prijs van je winkelwagentje fors omhoog. Vaak krijg ik de vraag of een high-end moederbord een waardevolle investering is, als je bij iedere generatie overstapt, dan lopen deze kosten flink op. Duurdere moederborden hebben vaak de neiging om harder in prijs te dalen, onderaan de streep blijft er dan minder over bij doorverkoop. Ben je ervan overtuigd dat de computer langer mee moet, dan is zo’n luxueus moederbord interessanter. Genoeg gevoelens omtrent high-end moederborden, de kogel moet gewoon door de kerk. Je weet uiteindelijk zelf wel het beste wat je wilt, een klein beetje overtuiging geeft misschien dat laatste duwtje in de rug tot besluitvorming. Vandaag staat het paradepaard van de Z390 Maximus line-up in de rij. De Maximus XI Hero (WiFi) heeft op het moment van schrijven een prijslabel van 360 euro.

Mooie features van de Maximus XI Hero zijn vooral de extra luxe opties. Dit kenmerkt zich in een high-end audiovoorziening, tig headers, USB en RGB connectors, WiFi en Bluetooth versie 5.0, on-board knoppen en extra opties voor overklokkers, een geïntegreerd I/O schild, een BIOS en CMOS reset knop op het I/O, M.2 heatsinks en een extravagante uitstraling. Het toevoegen van al dit moois gooit de prijs aanzienlijk omhoog.

Iets waar ik zelf fan van ben is het geïntegreerde I/O. Dit is niet enkel handig, maar ziet er uiteindelijk ook gestroomlijnder uit in de behuizing zelf. Het sluit deftig aan op de poorten en knoppen. In principe heeft dit moederbord alle kenmerken van een high-end moederbord, wat zich net onder de Formula en Extreme reeks bevindt. Ik zeg alle kenmerken… het is gewoon een high-end moederbord. Voordat we doorgaan met het uitpak avontuur, ga ik eerst nog wat dieper in op de 9e generatie aan Intel processoren.

Voordat we doorgaan naar het uitpak avontuur, eerst nog even wat achtergrondinformatie. De nieuwkomer van deze generatie is de Intel Core i9 9900K. Voorheen zagen we de Intel Core i9 enkel verschijnen op het HEDT platform van Intel, oftewel High-end Deskstop. Bekend en nog steeds bekend om veel processorkracht en lanes.

De introductie van de Intel Core i9 9900K komt naar mijn inzien vooral voort uit de laatste ontwikkelingen van het AMD kamp. Intel ging van start met het introduceren van meer kernen op de processors tijden de release van Coffee Lake in 2017. Vorige generaties op het ‘consumenten- mainstream’ platform gingen enkel tot Quad Cores. Na de lancering van AMD Ryzen (generatie 1) was het wachten op een antwoord, wat beantwoord werd met Coffee Lake. Coffee Lake S doet daar een schepje bovenop, de Intel Core i7 8700K met 6 kernen om 6 threads wordt nu de Intel Core i7 9700K met 8 kernen om 8 threads. De Intel Core i9 9900K doet daar nog een grotere schep bovenop met HyperThreading. Dit maakt de 9900K een processor met 8 kernen en 16 threads dankzij de HyperThreading techniek.

Hoe zit het dan met de turbotechniek op deze processors? Ten opzichte van de Coffee Lake generatie zien we qua kloksnelheden kleine verhogingen. Dit geldt voor zowel de standaard klokfrequentie als turbofrequentie. De 8600K heeft een 3,6GHz standaard klokfrequentie met een turbo van 4,3GHz, wat nu op de 9600K een standaard klokfrequentie van 3,7GHz is en een turbo van 4,6GHz. Bij de 8700K is dit een standaard klokfrequentie van 3,7GHz met een turbo van 4,7GHz. De 9700K schakelt een stapje terug met een standaard klokfrequentie van 3,6GHz en schakelt weer vooruit met een turbo van 4,9GHz. Kers op de taart is natuurlijk de Intel Core i9 9900K. De 9900K heeft een standaard klokfrequentie van 3,6GHz met een turbo van 5,0GHz.

Ondertussen zien we de aantallen in GHz’s om onze oren vliegen. Toch val ik je hiermee nog even verder lastig. De turbo frequentie verdient toelichting. Net als bij vorige generaties is het zo dat niet alle kernen simultaan naar de turbo frequentie schakelen. De turbo heeft per processor een eigen verdeling. Laat ik ze één voor één toelichten. Bij de Intel Core i5 9600K is dit op 4,6GHz tot 1 kern, 4,5GHz bij 2 kernen, 4,4GHz bij 4 kernen en 4.3GHz bij 6 kernen. Gevolgd door de Intel Core i7 9700K met 4,9GHz op 1 kern, 4,8GHz bij 2 kernen, 4,7GHz bij 4 kernen en 4,6GHz bij 6 tot 7 kernen. Bij de Intel Core i9 9900K zien we wat minder stappen. Bij 5GHz is dit op 1 tot 2 kernen, bij 4,8GHz is dit bij 4 kernen en bij 4,7GHz is dit bij 6 tot 8 kernen. Al eerder vermeldt, maar zeker noemenswaardig: de 9900K, 9700K en 9600K hebben alle drie een TDP van 95 Watt. Overigens heeft de 9900K 16 MB aan cache, dit is 2MB L3 cache per kern, de 9700K 12 MB aan cache, dit is 1.5MB cache per kern en de 9600K 9 MB aan cache, wat ook 1.5MB cache is per kern.

De 9900K, 9700K en 9600K zijn gesoldeerde processors. Afgelopen generaties maakte Intel namelijk gebruik van een koelpasta tussen de chip en IHS. De TIM (Thermal Interface Material) krijgt op deze drie processors een soldeer upgrade, wat een positieve invloed zou moeten hebben op de temperaturen. Die zou de overklok potentie ten goede moeten komen. Zelf ben ik wel enthousiast dat Intel hier eindelijk weer voor gekozen heeft. Koelpasta was simpelweg een goedkopere oplossing in vergelijking met een gesoldeerde TIM.

Als laatste, voordat ik écht doorga naar het volgende hoofdstuk, mag een bespreking van het nieuwe Z390 platform/chipset niet ontbreken. Handig is om te weten dat zowel Z390 als Z370 Coffee Lake (de 8ste generatie) en Coffee Lake S (de 9de generatie) ondersteunen. Wel heeft het Z370 een BIOS update nodig. De grootste verschillen ten opzichte van Z370 zijn als volgt: vanaf het chipset directe ondersteuning voor USB 3.1 generatie 2 (10 Gbps) en 802.11ac WiFi. Ik duid specifiek ‘direct vanaf het chipset’ aangezien er Z370 moederborden zijn met aparte USB 3.1 generatie 2 controllers. Veel fabrikanten kozen ervoor om deze toe te voegen op specifieke moederborden. Idem dito voor 802.11ac WiFi, deze kwamen ook van derden. Bij Z390 zit het standaard ingebakken vanaf het chipset, wat best wel interessant is voor de beschikbare moederborden en prijzen. Fabrikanten kunnen nu zelf spelen met de mix aan USB poorten en headers, wat voorheen bepaald werd door de controllers van derden.

Net als op het Z370 chipset komen er 24 PCI-e 3.0 lanes vanaf het moederbord. Vanaf de 9900K, 9700K of 9600K komen er nog 16 (CPU) lanes bij. Nu kun je mooie combinaties maken, houd wel rekening met de PCI-e 3.0 lanes vanaf het moederbord, het feit is dat deze niet dezelfde bandbreedte hebben. Een dikke SLI setup met twee RTX2080 TI’s is mogelijk. Combineer je dit met NVMe schijven, veel USB aansluitingen, dat loop je mogelijk aan tegen een beperking aan. Dit is geen nieuwe theorie, het was namelijk ook van toepassing op het Z370 platform. Zie het ook niet als beperking, zie het als de limieten van dit chipset, waar je eventueel rekening mee kan houden. Genoeg gebrabbel over de nieuwe Coffee Lake S architectuur en Z390, laten we de processor eens nader bekijken!

Een elegante verpakking gevolgd door flink wat accessoires. Het laat direct was los over het moederbord. Accessoires bestaan uit een verzameling aan boekjes, driver-cd, een ROG stickervel, vier zwarte SATA-kabels, RGB kabels, een SLI bridge, een antenne voor de WiFi en Bluetooth verbinding en als laatste een verzamelblokje voor de pin-headers afkomstig van het front I/O van je behuizing. Het verzamelblokje is een persoonlijke favoriet, verdomd handig.

Door naar het boegbeeld van de review. Hier kan ik al iets benoemen wat ik vaker in reviews zeg: lang verhaal kort… damn! Wat een strak moederbord. Ik vind het knap hoe Asus stapsgewijs per generatie design verbeteringen realiseert. De Maximus XI Hero trekt gewoon de aandacht, kleine details op de heatsinks, een strakke I/O cover en dikke M.2 heatsinks. Het moederbord straalt zijn high-end status maar al te goed uit. Gewoon feest in je handen en op de test bench.

En dat zit het hem vooral in de kleine details op en rondom het moederbord. Net als de Asus ROG Maximus XI Gene heeft de XI Hero een Realtek ALC S1220 audiochip/codec. De ALC S1220 is een net wat luxere variant van de ALC 1220. De S-variant heeft een aparte headset versterker, waardoor deze compatible is met headsets die een hogere impedantie gebruiken voor high-end audiokwaliteit. We vinden rondom het schild nog wat gouden Nichicon condensatoren. Dit zijn condensatoren specifiek voor het waarborgen van audiokwaliteit.

Onderaan het moederbord vinden we een reeks met diverse pin-headers. Bestaande uit twee RGB headers, een fan header, een MEM_OK knop, een retry knop, diverse USB 2.0 headers, de algemene pin-headers voor het front I/O, een flow meter met niet ver daar boven nog eens twee fan headers. Onderop het moederbord kom je dus flink wat connectiemogelijkheden tegen.

De PCH heatsink streelt mijn ogen, deze komt samen met de M.2 heatsink. Geen openingen meer in de heatsink zelf, zoals eerdere Maximus moederborden hadden, maar gewoon volledig één deel. Nét wat volwassener. Naast de PCH-heatsink bevinden zich zes haakse SATA-poorten.

Wanneer we een klein stapje omhoog gaan komen we de 24-pin ATX-connector tegen met daarnaast een USB 3.1 generatie 2 interne header. De geheugensloten kunnen maximaal 64GB aan werkgeheugen kwijt. Overklokken van het geheugen kan tot 4400 MHz. Dual Channel, XMP… allemaal aanwezig. We komen hier ook een goede vriend tegen: een on-board aan- en uitknop, me likey! De reset knop is hier ook vertegenwoordigd, een Q-POST scherm en nog eens twee 4-pin RGB headers.

Dan komen we uit bij het belangrijkste onderdeel van het moederbord; de socket met aangrenzende componenten. Twee zeer nette VRM heatsinks met daaronder 10 VRM’s. Het betreft een 10 fase powerdesign. Boven het bovenste VRM heatsink komen we drie 4-pin (PWM) headers tegen, waarvan één voor de CPU_FAN, één CPU_OPT (optioneel) en één pomp header. Het moederbord krijgt voeding via één 8-pin CPU_Power connector en nog één 4-pin CPU_Power connector.

Het volledige I/O schild met één van de VRM heatsinks is episch. Heerlijke looks! Het geïntegreerde I/O zelf mag er ook zeker zijn, bestaande uit een BIOS update knop, een CMOS reset knop, een gecombineerde PS/2 aansluiting, twee USB 2.0 poorten, een Display en HDMI poort, vier USB 3.1 generatie 2 poorten, waarvan één uitgevoerd in Type-C, twee USB 3.1 generatie 1 poorten, een RJ45 aansluiting, de antenne aansluitingen, een optische audio ingang en vijf Audio Jacks.

Het moederbord heeft twee M.2 sloten, waarvan je op één van de M.2 sloten maximaal een 80 mm SSD (2280) kwijt kunt en op de ander maximaal één M.2 SSD van 110 mm (22110). Aan PCI-e 3.0 sloten komen we drie x16 PCI-e 3.0 sloten tegen en één PCI-e 3.0 x1 slot.

Ik heb de resultaten gecombineerd van eerdere Z390 reviews. Dit lijstje vul ik later aan met meer Z390 moederborden, zodat je een goed beeld krijgt van de prestaties. Voor deze review heb ik een Intel Core i5 9600K gecombineerd op stock en 5GHz. Er volgt nu een overzicht met synthetische benchmarks gevolgd door een nabespreking van de resultaten.

Instelling 3: 5GHz alle kernen
[/list] Cinebench 15

Passmark 8 - CPU Mark

Blender - BMW Render - lager is beter

Kraken JavaScript Benchmark

3DMark - Fire Strike 1.1

Time Spy

Hoe interessant zijn de resultaten? Op het moment staan er vier moederborden in het lijstje. Overklokken naar 5GHz is peanuts, hier kunnen de heren en dames van Calvé jaloers op zijn. Resultaten ontlopen elkaar minimaal, waar we soms uitschieters zien. Een duurder moederbord wil niet per direct betere prestaties garanderen.

De Maximus XI Hero komt wat mij betreft over als een betrouwbaar moederbord, ondanks de onduidelijkheid over de verdeling van het powerdesign. Kwalitatief laat het moederbord een goede indruk achter. De gecombineerde benchmarks (CPU/GPU) ogen vooral goed.

De 9600K presteert gemiddeld 4 tot 5 procent beter dan de 8600K. Dit is een redelijk klein verschil. Het is vooral afwachten wat de prijzen gaan doen, indien de prijs van de 9600K dichterbij de 8600K komt, is het onbetwist de interessantere keuze. Niet alleen om de kleine winst in snelheid, maar ook om de gesoldeerde TIM van de processor. De processor is hierdoor net wat koeler, wat een fijne variabel is tijdens het overklokken. Het is hier ondertussen dood normaal om te wisselen tussen moederborden met de 9600K. Zonder écht denkwerk overklokken naar 5GHz, waarna er nog voldoende ruimte is om een stapje hoger te gaan.

De BIOS/UEFI heeft twee schillen als het om indeling gaat. De eerste schil is een eenvoudig overzicht met basale features als temperaturen, boot volgorde, tijd en datum, kloksnelheden en actieve ventilatoren. Bij Asus krijgt het eenvoudige overzicht de naamgeving ‘EZ Mode’, het zit hem in de naam! Bij EZ mode zit nog een optie ‘EZ Tuning Wizard’. Vanuit de EZ Mode kun je door naar de Q-Fan control optie, om aangesloten ventilatoren te beheren. Zichtbare opties als voluit, turbo en volledige snelheid zijn beschikbaar, ook kun je kiezen om iedere header zijn werk te laten doen via PWM. Alle fan-headers op het moederbord zijn 4-pin en ondersteunen PWM.

De Ez Tuning Wizard is niet meer wat het is. Dit bedoel ik niet in de negatieve zin. Ez Tuning Wizard is nu voor het instellen van ACHI/RAID, om dit eenvoudiger te maken. Wellicht geeft het inzichten en kan het ter ondersteuning dienen als probleemoplosser, omdat je nog vaak problemen leest over ACHI/IDE/RAID modi op diverse forums. Dit is niet specifiek op Asus gericht, zie het als een algemene opmerking.

Een nieuwe toevoeging is de AI Overclocking Guide. Een tool dat de variabelen van je computer analyseert. De tool haalt diverse parameters op, waaronder de CPU silicone kwaliteit en de potentie van de CPU-koeler. Met deze informatie blijft AI Overclocking sturen op de beste resultaten voor een overklok. Zo kwam ik al snel met de 9600K op 5GHz. Nog niet eerder gezien! Hier ga ik in de nabije toekomst zeker nog eens beter naar kijken.

In het Extreme Tweaker menu krijg je toegang om de computer over te klokken. Opties zoals core voltage zullen we hier verder aanpassen voor het overklokken. Wil je de Turbo modus uitschakelen, multiplier aanpassen of nog dieper in de voltages springen; AI Tweaker is het menu.

Advanced beschikt over de ‘fysieke’ onderdelen die we eerder zagen op het moederbord. Configuratie van de USB-poorten, het uitschakelen van de LAN-poort of SATA-poorten beheren.

Het monitor menu is verantwoordelijk voor het uitlezen van temperaturen en ventilatoren. Hier kun je kiezen of je wel of niet wilt uitlezen. Daarnaast bevindt zich het boot menu, waar we de Fast boot modus kunnen inschakelen, om nog sneller op te starten. Vaak in de praktijk wordt de BIOS post dan overgeslagen om snelheid te winnen. Tevens kun je ook een boot vertraging inschakelen, handig voor mensen die aan het overklokken zijn. Met een slow boot kun je gegevens / parameters veelal ook rustiger inladen.

De voorlaatste pagina is de tool pagina, hier kun je actieve videokaarten bekijken, en ook de PCI-e express snelheid / bandbreedte nagaan, de BIOS flashen, overklok profielen aanmaken en nog verder gegevens over het moederbord inzien.

En als laatste de save en exit pagina, gewoon F10 drukken en een kruisje slaan voor een stabiele overklok, tot zover de UEFI van de Asus ROG Maximus XI Hero (Wi-Fi).

AURA
AURA is niet meer weg te denken bij Asus moederborden, vooral de modernere moederborden zijn voorzien van dit kleurvolle goedje. De nieuwste versie van AURA krijgt steeds verder vorm. Fysiek op de moederborden komen we ook steeds meer AURA (4-pin) headers tegen, waar we voorheen een enkele header zagen, zijn het er nu al snel twee. Bij het hogere segment zijn er zelfs 4 tot 5 headers te vinden. Steeds meer apparatuur van diverse merken synchroniseren met elkaar, eindelijk kan je wel zeggen, het gerommel tussen verschillende software is niet gebruiksvriendelijk. AURA krijgt flink wat ondersteuning van diverse merken, een Cooler Master AIO kleurt bijvoorbeeld samen mooi op met deze nieuwere moederborden. Ook ARGB (addressable RGB) om LED-zones en specifieke LEDs aan te spreken is nu onderdeel van AURA. Je kunt in de software de headers benaderen en configureren, zodat alles synchroon loopt. Dit gaat erg eenvoudig.

Geweldige effecten blijven de regenboog modus, Flash and Dash, Glowing Yoyo en Starry-Night. Bij Flash and Dash in het speciaal gaan de LED-effecten los, a.k.a. discostijl. Na een halfuurtje stap je meestal over op een rustigere modus.

De Asus ROG Maximus XI Hero kan bestempeld worden als een imposant moederbord. Ik heb genoten van mijn testperiode, van de vier moederborden waren de Maximus XI Hero en Maximus XI Gene toch wel de pareltjes. Nu is het lijstje gevuld met Asus moederborden, toch kijk ik verlangend naar moederborden zoals de ASRock Z390 Taichi Ultimate en de Z390 Aorus Xtreme. Genoeg wensen, we gaan door met de eindconclusie.

De Maximus XI Hero voldoet op veel vlakken in overdaad, voldoende connectiemogelijkheden, dikke heatsinks en een uitstraling waar mijn lichaam warm van wordt. Voor 360 euro mag je best wel wat verwachten, en die verwachting komt de XI Hero op veel fronten na. Praktische voorbeelden daarvan zijn de rijke hoeveelheid aan fan headers, de RGB headers, een interne USB 3.1 generatie 2 poort en on-board knoppen. Nu is het niet enkel dat Asus dit goed doet, de concurrentie heeft dit ook te bieden. Toch blijven het features die niet onopgemerkt gaan, waarvan het features zijn die we ook in het hogere segment bij de concurrentie zien.

Overklokkers hebben diverse Coffee Lake S processors al richting de 6 - 7 GHz+ gejaagd op dit moederbord. Het 10-fase powerdesign benadrukt de high-end kwaliteit maar al te goed. Wel is er nog wat onduidelijkheid betreffende dit powerdesign en hoe deze opgedeeld is. Hierover heb ik verder geïnformeerd bij Asus, voordat ik hierover pas een eerlijk oordeel kan geven. De review zal later nog aangepast worden op basis van deze bevindingen. Tijdens mijn testperiode heb ik gewoon genoten van dit moederbord op de test bench zelf. Ik heb geen belemmeringen ondervonden, iets wat telt als praktische ervaring.

Verder verdedigd dit moederbord keihard zijn features. Voor het ‘ROG sausje’ betaal je nét wel wat meer ten opzichte van de concurrentie. Dit zal vooral een innerlijke strijd. Kwaliteit, een nette BIOS, naar mijn ervaring de beste software op dit moment samen met de beste RGB implementatie. Dit maakt de Maximus XI Hero een waardige opvolger. Het moederbord blijft letterlijk de held uithangen, smaakvol met een berg aan superkrachten, een écht held!