Review: Cooler Master MM711
Links;
Onlangs schreef ik een review over een lichtgewicht gaming muis, deze specifieke categorie aan gaming muizen bevalt mij goed, hoogtijd voor nog een review. Ik verwelkom de Cooler Master MM711 in mijn rechter(muis)hand, een gaming muis met een honingraatstructuur (Cooler Master logo’s) behuizing die maar liefst 60 gram weegt. Do You Even Lift? Jazeker, 60 gram op de mat!
De MM711 is uitgerust met een PixArt PMW3389 optische sensor. In de inleiding kan ik je alvast meegeven dat dit een high-end optische sensor is van PixArt met een bewezen precisie. Ondanks dat kunnen fabrikanten aan de hand van firmware updates een sensor beïnvloeden, waardoor de sensor zowel positief als negatief beïnvloed kan worden. Ik ga tijdens deze review de PMW3389 goed aan de tand voelen, vooral als het om low-sense gaming gaat.
De honingraatmuis gaat voor circa 59,95 euro over de digitale toonbank. Er zijn zes versies beschikbaar van de MM711, het verschil zit hem in de kleur van de behuizing. Het model dat ik test is de matzwarte versie, overige versies zijn als volgt: mat wit, glans zwart, glans wit, goud met rood en blauw staal.

Een overzicht van de specificaties:

De MM711 is voorzien van een zestal knoppen, wat vandaag de dag redelijk standaard is, bestaande uit twee duimknoppen, de L en R-knop, het scrolwiel en een DPI-knop. Onder de knoppen bevinden zich OMRON-switches met een levensduur van 20 miljoen aanslagen. De honingraatstructuur behuizing is vervaardigd van ABS plastic, in het geval van dit reviewexemplaar in het zwart met een matte afwerking.
Intern heeft de muis een 32-bit ARM Cortex M0+ processor met 512 KB opslaggeheugen. Je kunt profielen lokaal opslaan en deze on-the-go meenemen. Dit maakt het uitwisselen tussen verschillende computers/laptops eenvoudig. Wel heb je de software nodig voor aanpassingen. De PixArt PMW3389 is een high-end optische sensor met een maximaal DPI-niveau van 16.000. Informatie over tracking speed en LOD (lift off distance) behandel ik dadelijk in het hoofdstuk in de praktijk.

De MM711 komt in een compacte verpakking. Enigszins had ik mijn twijfels of er wel iets in de verpakking zat. Gevoelsmatig krijg je een doosje met lucht binnen. In de verpakking zelf zit de MM711, een gebruikershandleiding en een extra setje aan PFTE voetjes.
De MM711 oogt luchtig. Mijn wederhelft wist niet zo goed was ze van de muis moest denken, haar eerste vraag was als volgt: “voelt dat koel in je hand aan?" Je zou kunnen stellen dat het ontwerp zorgt voor een minder warme muishand, echter is dat niet het eindresultaat. De honingraatstructuur is enkel om het ontwerp te ontlasten van extra gewicht.
De honingraatstructuur bedekt grotendeels de achterzijde van de muis, het punt waar je handpalm kennis maakt met de behuizing. De structuur stopt net onder de eerste duimknop en op ongeveer 25 procent van de L- en R knop. Ik vind het fijn dat Cooler Master de structuur niet verder heeft doorgetrokken op de zijkanten van het ontwerp. Met de structuur en vlakke afwerking kan ik eenvoudige van rust over op mijn duimknoppen voor snelle actie. De structuur heeft als bijkomend voordeel dat deze grip levert.
Over het gewicht, tja, het is een zeer lichte muis van circa 60 gram. Het gewicht zit meer in de voorzijde (onder de L en R-knop). Met de honingraatstructuur gedeeltelijk ook aanwezig op de L en R-knop vind ik een claw-grip minder aangenaam. Mijn aangrijppunt met een claw-grip is hoog op de L en R-knop, een fingertip-grip geniet mijn voorkeur met de MM711.
De muis is afgewerkt met textiel rondom de kabel, maar is niet gevlochten in de zin van: strak rondom de kabel, zoals we vaker zien. Persoonlijk ben ik geen voorstander van deze afwerking. Ik was er ook niet over te spreken tijdens mijn Sharkoon Light² 100 review, deze gaming muis heeft een soortgelijke afwerking op de kabel. Ik ondervind meer wrijving dan de vrijheid die het zou moeten bieden. Op de onderzijde van de MM711 zien we wederom de structuur om de muis zo licht mogelijk te maken.

Comfort
Een fingertip-grip past voor mij het beste bij de M711. Ik ben hierdoor vrij met mij handpalm en leun niet op de achterzijde van de behuizing. Voor een palm-grip is mijn hand te groot, mijn vingers hangen dan gedeeltelijk over de L en R-knop heen, iets wat niet wenselijk is. Een muisklik voelt op dat moment niet responsief en correspondeert niet fijn met de positie van de OMRON-switches. Een claw-grip brengt mijn vingers op de honingraatstructuur op de L en R-knop, iets wat ik wederom niet wenselijk vind. Ik vind deze structuur niet fijn voor mijn vingertoppen. Met een fingertip-grip parkeer ik mijn vingers net niet op de aanwezige honingraatstructuur op de L en R-knop. Mijn vingertoppen zitten exact boven de OMRON-switches, waardoor de MM711 heerlijk responsief in handen voelt.
Ik heb nooit last van zweethanden, ophoping van vuil en huidvet is summier. De honingraatstructuur vangt wel zaken op als stof en kruimels, dit blaas je eenvoudig weg. Met het gewicht van 60 gram til je de muis eenvoudig op. Het gevoel dat je een muis in handen hebt is bijna niet aanwezig. Over de textiele afwerking van de kabel ben ik niet enthousiast. De losse afwerking voelt voor mij rommelig aan.
SensorDe PixArt PMW3389 is een heerlijke sensor en goed uitgevoerd op de MM711. De maximale DPI is instelbaar tot 16.000. De maximale tracking snelheid ligt op 400 IPS. Met de recent geteste Sharkoon Light² 100 uitgerust met een PMW3325, een budget muis met een budget sensor, is de meerwaarde van een PMW3389 aanzienlijk. Wel betaal je voor deze MM711 ongeveer 35 euro meer, het verschil is daarmee fors tussen de twee. De meerprijs zit hem dan in de uitgebreidere PMW3389 sensor op de MM711. Als het om snellere bewegingen gaat is de MM711 met de PMW3389 consistenter, wat ook niet zo vreemd is met een hogere trackingsnelheid van 400 IPS versus de 100 IPS van de PMW3325.
Ik ontkom er niet aan om Rust te noemen als game waarmee ik de MM711 heb getest. Tijdens onze raid avonturen vertelde ik vrienden op Discord over de MM711 en mijn gewenning aan 800 DPI. Voorheen speelde ik op een DPI-niveau variërend tussen de 1600 tot 1800 DPI. Met tevredenheid vertelde ik over mijn accurate ‘AK47 Spray’, een machtig wapen in Rust die in de ‘top-tier’ wapenlijst vrij lastig te controleren is dankzij de heftige terugslag. Dit vereist niet enkel een goede sensor, maar ook enorm veel oefenen in-game. Het DPI-niveau van 800 DPI helpt mij om dit te controleren. Ongeveer 20 minuten later tijdens een raid (het plunderen van iemand zijn basis met veelal explosieven), gooi ik een satchel (onbetrouwbare bom) op de muur in plaats van het doel: een deur. Het bovenstaande verhaal was direct ongeloofwaardig met hard gelach in ons Discord kanaal.
De lichtgewicht gaming muizen hebben mij gebracht op een lager DPI-niveau, iets waar ik blij mee ben. Ik oefen stapsgewijs naar 400 DPI en merk nu al op 800 DPI dat dit niet meer zo langzaam aanvoelt als voorheen. Ik sleur mijn muis sneller over de muismat, waardoor ik meer centimeters maak, met een lichtgewicht als de MM711 gaat dit vertrouwd. Ik ben door o.a. de MM711 gaan experimenteren met een lager DPI-niveau, in-game werpt dit zijn vruchten af. Ik kan situaties beter controleren en mijn aim in Rust is accurater (getest op een gun/shooting server).
De PixArt PMW3389 is vrijwel ieder moment goed voor mij geweest. De LOD-afstand is aangenaam en vliegt soepel over mijn textiele muismat. Ik zou het fijn vinden om wat meer inzage te hebben in de daadwerkelijke LOD-afstand, iets wat ik dadelijk nog toelicht in het software gedeelte van dit hoofdstuk. Kortom: de PMW3389 is een sensor waar je in veel muizen wat meer knaken voor neerlegt, voor dat geld krijg je een zeer competitieve sensor met veel mogelijkheden.
Software
Met de MM711 maak je kennis met de MasterPlus software van Cooler Master. MasterPlus is een verzamelprogramma voor randapparatuur van Cooler Master. In het dashboard krijg je in het menu aan de linkerzijde aangesloten randapparatuur te zien. Je kunt eenvoudig wisselen tussen verschillende apparaten. Ik ben blij om te zien dat de software in formaat te schalen is. Voorheen was de software prominent aanwezig op je beeldscherm, afhankelijk van je resolutie. Op mijn 2560×1440 beeldscherm neemt de software circa 30 - 35 procent in van het scherm. Het zou Cooler Master sieren als je de software nog wat kleiner zou kunnen maken, desalniettemin ben ik tevreden dat de software er nu representatiever uitziet, dit heeft namelijk best een tijd geduurd.
Het startscherm van de MM711 is de verlichtingspagina. Vanaf dag één is Cooler Master enorm uitgebreid geweest met zijn RGB mogelijkheden. Onlangs had ik de HyperX Pulsefire Dart ter review, hier had ik juist het gemis aan verlichtingseffecten. Je kunt de LED-kleur bepalen op basis van een kleurkompas, RGB-waardes ingeven, presets aanmaken, de fel- en snelheid bepalen en het verlichtingseffect selecteren. Nogmaals: goed uitgebreid. Verlichting is zichtbaar op het scrollwiel en de achterzijde van de muis.


De buttons pagina stelt keymapping centraal. Met de ‘mouse combo’ optie in de software maak je de DPI-knop actief voor een commando. Schakel je deze in, dan staat de DPI-knop vast ingesteld voor het DPI-niveau. Overige knoppen zijn aanpasbaar met functies zoals macro’s, software, rapid fire en alternatieven muisopties (commando’s).
De performance pagina is heerlijk uitgebreid, dit komt voornamelijk door de PixArt PMW3389 sensor. De PixArt PMW3325 optische sensor die ik recent getest heb op de Sharkoon Light² 100 heeft veel minder opties om te tweaken, voornamelijk door de technische beperkingen. Fabrikanten zijn vrij om zelf te kiezen wat er wel of niet in de software terugkomt, een PMW3389 kan dus ook volledig geïsoleerd worden in functieset, gelukkig doet Cooler Master dit niet met de MM711. De PixArt PMW3389 kan technisch gezien met stappen van 50 DPI ingesteld worden. Jammer genoeg heeft de MM711 stappen van 100 DPI. De invloed zal niet wereldschokkend zijn, maar met een PMW3389 verlang ik persoonlijk stappen van 50 DPI. De lift off distance kan ingesteld worden op low of high, ook hier ben ik wat kritischer. Ik vermoed at de low setting een LOD heeft van 2mm en de high setting een LOD van 3mm. Cooler Master zou het voor de eindgebruiker makkelijk maken om cijfers te weergeven in plaats van low en high. In dit segment; low-sense lichtgewicht gaming muis specifiek voor FPS-gaming, verlang ik wat meer precisie in informatie vanuit de software.
Met de twee kritische punten, is Cooler Master verder enorm uitgebreid in zijn software voor het tweaken van de sensor. Je kunt maar liefst 7 DPI-niveaus instellen en deze ook uitschakelen. Het uitschakelen maakt het wisselen tussen DPI-niveaus aangenaam.


De laatste twee pagina’s bestaan uit macro’s en profielen. Voor de macro’s kun je gebruik maken van combinaties met je muis en toetsenbord. Je kunt de macro’s handmatig aanvullen met een eigen delay in milliseconden. Je hebt een totaal van 5 profielen tot je beschikking. Deze kun je exporteren als .XML-bestand en inladen op ieder willekeurig moment.



De MM711 van Cooler Master is een lichtgewicht gaming muis van 60 gram in combinatie met een PixArt PMW3389 optische sensor. Heeft mij dit mij gebracht tot succesvolle overwinningen, of heb ik alles verloren en ben ik juist gewicht aangekomen door het emotie eten? Je leest het in de eindconclusie.
Als het om DPI-niveau gaat ben ik afgevallen. Met de MM711 heb ik de definitieve stap gemaakt van 1600 DPI naar 800 DPI. Dit heeft geleidt tot meer controle en daarmee nauwkeurigheid. Dit brengt ons bij de zin- en onzin van hoge DPI-niveaus op muizen. Zelfs op 4K is 16.000 DPI overbodig, los van het feit dat er weinig gamers zijn op 4K, gebaseerd op het schalen van ratio GPU/FPS/Resolutie. De PixArt PMW3389 is met zijn hoge trackingsnelheid van 400 IPS uitermate geschikt voor low-sense gaming. De muis vliegt met 60 gram comfortabel over de muismat. Let wel dat je meer bewegingsvrijheid nodig hebt op de muismat, om het simpele feit dat je meer centimeters maakt.
De bouwkwaliteit voldoet, maar is niet uitmuntend. Soms kraakt de behuizing een klein beetje. Ga je niet voor een lichtgewicht gaming muis, dan kan je voor bouwkwaliteit en comfort beter kiezen voor de MM830 van Cooler Master. Onder de streep voldoet comfort en bouwkwaliteit voor de categorie waarin de MM711 zich bevindt. Belangrijk is om te weten dat je de keuze voor een lichtgewicht gaming muis bewust maakt, mocht hier twijfel zijn, dan is de MM830 als voorbeeld een beter alternatief. Je krijgt dan meer comfort en een betere bouwkwaliteit voor een vergelijkbare prijs.
De ultra-weave kabel spreekt mij niet aan. Ik zie dit eerder als belemmering dan échte vrijheid. Wel ben ik enthousiast over de muis in zijn algemeenheid. Cooler Master levert in deze categorie prima specificaties. De PMW3389 maakt heel veel goed op deze muis, evenals de grip waarmee je de muis comfortabel over de mat heen slingert. De honingraatstructuur op de zijkanten is een goed referentiepunt waar mijn duim, ringvinger en pink zich bevinden. Met deze grip is het aangrijppunt en mijn snelheid naar de duimknoppen optimaal.
De software is uitgebreid en geeft veel ruimte voor het aanpassen van de muis. De mogelijkheid voor on-board profielen is aangenaam, hoewel ik denk dat veel eindgebruikers van deze muis gebruik maken van één profiel met een beperkte selectie aan DPI-niveaus. Een MMO en RPG-gamer zie ik eerder meerdere profielen toepassen. Kritische punten voor de software zijn het kenbaar maken van het LOD-niveau in plaats van low en high, en persoonlijk vind ik het jammer dat de muis niet instelbaar is met stappen van 50 DPI. Cooler Master maakt gebruik van 100 DPI per stap, terwijl de PixArt PMW3389 technisch gezien stappen van 50 DPI tolereert.
In de categorie lichtgewicht gaming muis is de MM711 een solide muis. De besproken minpunten neem ik bewust mee in de eindbeoordeling, hier is ruimte voor verbetering. Wel koop je voor circa 59,95 euro een dikke PMW3389 sensor die accuraat is, goed om te experimenteren. In deze prijscategorie kun je uitwijken naar een MM830 van Cooler Master, dan kies je voor een nét wat mindere sensor, maar wel voor meer comfort met een betere bouwkwaliteit. Kies je voor een lichtgewicht gaming muis, dan is de MM711 zeker een muis om te overwegen, inachtneming van de plus- en minpunten.