Review: Cooler Master MM712

Review: Cooler Master MM712

Productpagina

• Specificaties
• Showcase
• Software
• In de praktijk
• Conclusie

In deze review ga ik aan de slag met mijn eerste stukje randapparatuur van Cooler Master. Nou heb ik wel al twee behuizingen van de fabrikant onder handen genomen, de MasterBox 500 en MasterBox TD300 Mesh, maar een stukje randapparatuur ontbrak nog in mijn verzameling.

De MM712 betreft de opvolger van de MM710 en de MM711, eveneens twee lichtgewicht muizen van Cooler Master. De opvallendste feature van de MM712, ten opzichte van de voorgaande twee muizen, is de volledig gesloten behuizing. Zowel de MM710 als de MM711 had een behuizing met een uitgebreide honingraatstructuur. Ondanks de dichte structuur is de MM712 slechts 5 gram zwaarder dan de MM710 en zelfs 2 gram lichter dan de MM711. Dit terwijl de MM712 ook nog eens een draadloze muis is, waar de oudere modellen bedrade knaagdieren waren.

Verdere verschillen betreffen een andere sensor, optische switches en dus de draadlooze aard van dit beestje. Al met al hebben ze aardig aan dit populaire ontwerp gesleuteld. De eerdere varianten heb ik zelf nooit vast gehad, dus daarmee kan ik ze in de praktijk niet echt vergelijken. Wel heb ik ondertussen aardig wat lichtgewicht muisjes in handen gehad en zal daarmee zeker de vergelijking maken. De huidige prijs van deze muis bij onze webshoppartner Megekko vind je bovenaan de review.

Hieronder treffen we de specificaties aan;

Sensor en switches

Zoals in de inleiding aangegeven, is in de Cooler Master MM712 niet dezelfde sensor aanwezig als in zijn voorgangers. Het voorgaande duo, de MM710 en en MM711, had de PMW3389 aan boord, waar de nieuwe MM712 een PAW3370 als basis heeft. De specificaties van die sensoren zijn vergelijkbaar, waar de PAW3370 een iets hogere maximale DPI-waarde heeft. De PAW-serie van sensoren is echter wel energiezuiniger en dus geen rare keuze, gezien de MM712 een draadloze variant betreft.

Ook de switches zijn niet meer hetzelfde, want de MM710 en MM711 kwamen met de welbekende Omron-switches en de M712 bezit nieuwe optische switches. Naast een strakke registratie van je muiskliks hebben deze switches ook een aanzienlijk langere levensduur. Met dit beestje kan je dus echt klikken voor je leven, want 70.000.000 kliks heb je niet zo maar bij elkaar geraapt.

Laten we voor de verandering deze showcase maar weer eens beginnen met de verpakking waarin de MM712 op mijn bureau belandde. Deze verpakking is lekker opzichtig, met veel felle kleuren en een full-color afbeelding van de muis zelf. De achterkant van de doos staat vol met informatie over dit beestje van Cooler Master.

Als we doos open trekken, vinden we uiteraard de MM712 zelf en wel in prachtig wit. Daarnaast is een kabel aanwezig voor het opladen van de muis - tevens wit. Ook een USB-C-omzetter is meegeleverd met de muis, evenals een setje zwarte grip-stickers en natuurlijk een handleidinkje. De Cooler Master-logo’s op de USB-omzetter en de kabel zijn een mooi detail.

Dan verplaatsen we onze aandacht naar de MM712 zelf. Dit muisje is iets kleiner dan een reguliere full-size muis. maar zeker groter dan de échte kleine muisjes. De muis is duidelijk ambidextrous, al bevinden de extra muisknoppen zich wel aan de linkerzijde. Voorop de muis vinden we de aansluiting voor de USB-oplaadkabel. Hier zien we ook mooi het ietwat holle ontwerp van de muisknoppen. Op de achterzijde zien we de mooie bolle vorm van de muis en het RGB-verlichte Cooler Master-logo.

Aan de onderzijde van deze muis vinden we de vier PTFE-voetjes die voor een smooth gebruik moeten zorgen. Ook zien we de PAW7730-sensor die iets boven het midden van de muis te vinden is. Verder zien we onderop de DPI-knop, een klepje, de switch voor schakelen tussen de verbindingsmethoden en de pair-knop.

Als we de rechterzijkant bekijken, zien we mooi het profiel van deze muis met de wat bolle achterzijde. Mooi detail vind ik de vorm van de linker- en rechtermuisknoppen. Deze lopen vooraan iets door aan de zijkanten van de muis. Aan de linkerkant vinden we natuurlijk nog de twee extra zijknoppen. Deze zijn dusdanig vormgegeven dat ze van onderen goed in te drukken zijn. Het scrollwiel is in licht rubber uitgevoerd en heeft een subtiele ribbelstructuur.

Als laatste nog een extra blik op de onderzijde en dan vooral op het klepje aan de linkerzijde van de muis (van onder gezien, van boven de rechterzijde). Als we dit klepje verwijderen, springt de dongel van de muis een stukje uit de muis om deze makkelijk te verwijderen. Op de tweede foto is te zien hoe deze uitsteekt. Ook zien we hier nog in wat meer detail de switch voor de verbindingsmethoden en de pair-knop.

Uiteraard kan je voor de MM712 terecht het welbekende MasterPlus+, al was deze software voor mij nog helemaal nieuw. Hoewel ik een lange tijd de Cooler Master HAF 500 als behuizing heb gehad, kan de software daarmee niet gebruikt worden. Zodra ik de software opende, werd ik begroet door een scherm met hierin wat readings van systeemparameters.

De software zit boordevol opties om je muis in te stellen naar wens. In het eerste scherm kun je de instellingen voor de batterij regelen, met als opties een sleep mode timer en low power mode. Je kunt hiervoor dus de tijd en het percentage instellen dat de muis uitschakelt en naar een zuinigere modus gaat. Wat in deze software echt een gemis is, mag een weergave zijn van het batterijpercentage. Er is wel een indicator voor de batterij, maar die geeft alleen een ruwe indicatie.

Bij het opvolgende tabblad zijn knoppen in te stellen; dit spreekt natuurlijk voor zich. Enige puntje om hieraan op te merken, is dat de muisklik standaard is ingesteld als comboknop. Daarmee kan deze knop in combinatie met een andere knop worden gebruikt om knoppen een secundaire functie te geven. Ik merkte dit zelf op toen ik in Red Dead Redemption 2 ineens geen Dead-Eye meer kon gebruiken met deze knop. Handig om dit dus van te voren te controleren en eventueel aan te passen.

Het opvolgende scherm is voor het instellen van de DPI-niveaus en andere bewegingsinstellingen per profiel. Per profiel kunnen maximaal zeven DPI-niveaus ingesteld worden. Ook kunnen features zoals angle-snapping, lift-off distance en polling rate worden aangepast. In het vierde tabblad kan de verlichting worden ingesteld. Omdat de muis slechts één RGB-zone bezit, zijn de keuzes hierin wel beperkt.

De laatste twee tabbladen zijn voor het maken en instellen van macro’s en om de verschillende profielen te creëren. Deze profielen kunnen ook geëxporteerd en geïmporteerd worden om ze op andere systemen ook te kunnen gebruiken. Wel zo fijn als je urenlang heb zitten tweaken aan je ultieme instellingen.

Comfort

De MM712 is een muis die net iets korter is dan de gemiddelde full-size muis. Echter vind ik het beestje te groot om onder de kleine muizen te scharen. Hierdoor is de muis het meest geschikt voor een klauwgreep, maar ook een palmgreep gaat nog prima. Het achterste gedeelte van je hand ligt dan wel op het bureau, maar dat is voor mij geen belemmering in gebruik. Zelfs de échte kleine muizen gebruik ik meestal met palmgreep en ik heb geen kleine handjes. Verder zijn de knoppen van de MM712 zijn prettig in gebruik, de muiskliks duidelijk en laten ze zich goed opvolgen. Ook de zijknoppen zijn prettig in gebruik en goed bereikbaar tijdens het spelen. Het scrolwiel voelt prettig aan en heeft goed gedefinieerde stapjes.

De grip-stickers heb ik zelf niet gebruikt op deze muis. Hoofdzakelijk omdat ik het zonde vond om de grote zwarte stickers op mijn hagelwitte muisje te plakken. De stickers zelf voelen wel goed aan en zullen zeker helpen met extra grip op de muis, al vind ik de structuur van de MM712 ook prima aanvoelen en heb ik zelf geen gripproblemen ervaren.

Sensor

De sensor van de Cooler Master MM712 betreft de PixArt PAW 3370. De sensor is vrij ver naar voren geplaatst op de muis, maar omdat de muis iets kleiner is, komt dat wel goed overeen met hoe je de muis vastpakt. Hierdoor voelt de beweging van de muis heel prettig en natuurlijk aan.

Uiteraard heb ik ook dit muisje aan een Mouse Accuracy-test onderworpen. Zoals altijd heb ik de muis op mijn twee favoriete DPI instellingen getest: 1.800 en 2.000 DPI. Op beide instellingen heb ik een prima resultaat behaald met de MM712; de PAW3370 in deze muis presteert dus gewoon prima. De lift-off distance (LOD) staat standaard op de laagste stand en deze is ook prima in gebruik. Het verschil tussen de twee LOD-instellingen is overigens goed te merken, waar de hoge stand aanzienlijk hoger is.

Batterij en opladen

Opvolgend is de batterijduur van de MM712 prima in orde. Ik gebruik de muis nu ongeveer twee weken en heb in die tijd drie keer opgeladen, inclusief de eerste keer na gebruik vanuit de doos. Ik gebruik de muis op de hoogste polling rate met de RGB-verlichting ingeschakeld. De verbinding met de computer is via de dongel, ofwel met de 2,4GHz-verbinding die een batterijduur heeft van 80 uur, en met de verlichting uit. Mijn muizen gaan veelal extra snel leeg, omdat er ’s nachts graag katten over mijn bureau lopen en de muis dus vaak extra geactiveerd wordt. De gebruiksduur die ik dan effectief haal, vind ik ruim voldoende voor een knaagdier met zo weinig gewicht.

Het opladen heeft wel een opmerkingspunt, want als je van een verbinding via de dongel overgaat naar de kabel moet je ook de knop onderop de muis omzetten. Toen ik dit de eerste keer deed, ging ik dus ook dood in mijn spel voordat mij duidelijk was dat deze knop omgezet moet worden. Eigenlijk alle draadloze muizen die ik ken, herkennen kabelgebruik automatisch en doen het dan meteen weer, dus dat mis ik echt wel. Nu ik het weet, is het geen enorm probleem, maar het is wel een quality of life-dingetje. Verder is het opladen met de kabel prettig vanwege de zachte low-drag-kabel die bij de muis meegeleverd wordt. Het opladen zelf gaat ook snel genoeg om vlug weer draadloos door te kunnen.

Dan zijn we al weer aangeland bij de conclusie van deze review over de MM712. Het is een lichtgewicht muisje dat, in tegenstelling tot zijn voorgangers, draadloos is. Het totaalgewicht is erg laag te noemen voor een draadloze muis; zeker voor een muis met een volledig gesloten behuizing. Persoonlijk vind ik die gesloten behuizing een fijne verandering in deze muis. Nou heb ik de voorgangers niet in handen gehad, maar een gesloten behuizing heeft wat mij betreft altijd de voorkeur boven een honingraatstructuur.

Ondanks het wat kleinere formaat ligt de MM712 prettig in de hand en werkt alle bediening naar behoren. Ook op het gebied van sensor en switches heb ik niets aan deze muis op te merken. Het enige echte minpunt vind ik het moeten switchen tussen de 2,4GHz modus en de bekabelde modus met een knop. Dit had wat mij betreft echt anders gemoeten, want iedere andere draadloze muis die ik in handen heb gehad, werkt met de kabel aangesloten direct via de kabel.

Al met al betreft dit een dus een muis die eigenlijk op alle gebieden gewoon voldoet aan wat je van een muis in deze prijscategorie mag verwachten. Het is geen extreme uitblinker, maar voor de Cooler Master-fan die een lichtgewicht muisje behoeft, is het een puike keuze. Zeker voor de huidige prijs van € 89,90 (voor de witte versie dan; de zwarte versie is momenteel één hele euro goedkoper).