Review: Mountain Makalu 67

Review: Mountain Makalu 67

Links;

• Productpagina

Het verhaal van Mountain begon in maart 2020 met een Kickstarter-lancering voor het mechanische Everest-toetsenbord. Het merk concludeert zelf dat er genoeg goede toetsenborden beschikbaar zijn op de markt, maar nog niet een toetsenbord dat volledig te personaliseren is naar eigen voorkeur. Met dat gezegd te hebben, introduceert het merk het mechanische Everest-toetsenbord en haar eerste Kickstarter.

De Kickstarter was een succes. Nu ongeveer zes maanden later is het Everest toetsenbord bijna een feit; deze laat niet lang meer op zich wachten. Mountain heeft in de tussentijd niet stil gezeten en breidt verder uit met diverse randapparatuur. De Makalu 67 maakt nu ook onderdeel uit van het Mountain-portfolio, het betreft een lichtgewicht gamingmuis van 67 gram, uitgevoerd met een ribcage-ontwerp. Onder de spreekwoordelijke motorkap zit een primeur: de PixArt PAW3370 optische sensor. Niet eerder verwerkte een fabrikant deze sensor, dus daarmee maakt Mountain een dubbel debuut: haar eerste muis met ‘s werelds eerste PAW3370.

Je leest meer over de specificaties in het opvolgende hoofdstuk. De Mountain Makalu 67 heeft een adviesprijs van € 59,99 en is enkel beschikbaar via Mountain’s eigen webshop.

Een overzicht van de specificaties:

De PixArt PAW3370 optische sensor siert de specificatielijst. De sensor heeft een maximale DPI van 19.000, een instelbare lift-off-distance - afgekort als LOD van 1 tot 2 mm - en de error-ratio is teruggebracht naar 0,5 procent tegenover zijn voorganger de PixArt PAW3389. Dit zou moeten resulteren in een nóg betrouwbaardere ervaring. Mountain zelf geeft daarbij aan de PAW3370 significant beter presteert dan de voormalige PixArt PAW3389-sensor.

De Makalu 67 heeft zijn naam te danken aan de op-vier-na hoogste berg ter wereld, om precies te zijn is de Makalu 8463 meter. De muis is met de afmetingen van 127 x 70,2 x 42,2 mm goed van formaat. Goed voor een gemiddelde tot middelgrote hand. De muis labelt zichzelf als claw en palm-grip muis. Persoonlijk ligt de palm-grip met de Makalu 67 mij het beste.

Intern is een Cortex-M0 processor van ARM aanwezig. Deze is verantwoordelijk voor algemene functies, het aansturen van verlichting en het aanspreken van het interne geheugen. Met het interne geheugen kun je tot vijf profielen lokaal opslaan; handig voor gamers die een desktop en laptop hebben. Mountain levert de Makalu 67 met twee jaar garantie en software-ondersteuning onder de noemer Base Camp.

Opvallend is dat er geen ‘Makalu 67’-productnaam zichtbaar is op de voorzijde van de verpakking. Mountain kiest voor een kernspreuk: “Reach Your Summit". Zoals ik al aangaf, is de Makalu “summit" een indrukwekkende 8463 meter hoog. Bergbeklimmen terzijde: ik wil “summit"-prestaties zien! De verpakking valt overigens erg goed in de smaak. Details mogen er zijn!

In de verpakkingsflap zit een quickstart guide en stickervel. Op de verpakkingsflap vertelt Tobias, de founder van Mountain, je over het avontuur om aan de top te komen. Verdere verpakkingsinhoud bestaat uit een extra setje aan PFTE-muisvoetjes.

Het is tijd voor de Makalu 67. De muis presenteert zich op luchtige wijze. Het gewicht van 67 gram heeft de muis te danken aan het ribcage-ontwerp. Eerder zagen we muizen met een soortgelijk ontwerp; voorbeeld hiervan is de Cooler Master MM711 met honinggraatstructuur.

De muis heeft een traditioneel ontwerp, doch is deze volledig ‘van de grond af ontworpen’ door Mountain. Het formaat combineert een aangenaam houvast, vooral met een claw-grip. De muis voelt daardoor vertrouwd aan, wat in mijn optiek een slimme en veilig keuze is van Mountain. De zes knoppen bestaan uit een voorwaarts- en achterwaartsknop (duimknoppen), een DPI-knop, het scrollwiel en de L + R-knoppen benadrukken de algemene standaard aan knoppen op een muis. Onlangs had ik nog een muis in handen zonder duimknoppen; anno 2020 voelt dit aan als een enorme beperking.

Bij een eerste aanraking is het ribcage-ontwerp voelbaar, naarmate je de muis in handen hebt, ebt dit gevoel weg. Merendeel van het gewicht zit in de voorzijde van de muis en dat oogt zichtbaar door het ribcage-ontwerp; dit is gebaseerd op de positie van de printplaat. Wat mij betreft had er een tikkeltje meer gewicht in de achterzijde mogen zitten, al zit de sensorpositie ideaal ten opzichte van het optillen. Je tilt de muis niet enorm snel van de muismat en het voldoet om te spelen met de lift-off-distance. Ondanks het optillen, wat ik getest heb met meerdere muizen naast elkaar, is en blijft de Makalu 67 een lichtgewicht, wat zich in het landschap van gaming muizen vooral typeert als FPS-gaming muis.

De Makalu 67 heeft naast een DPI-knop ook een DPI-indicator middels witte LEDs. Wanneer er geen ‘witlicht’ zichtbaar is, staat de muis ingesteld op DPI-level 1. Met één LED ingeschakeld, staat de Makalu 67 op DPI-level 2, wat oploopt tot maximaal DPI-level 5 met vier witte LEDs ingeschakeld. De DPI-knop kan middels de Base Camp-software worden aangepast in functie - dit geldt ook voor de overige knoppen.

De L + R-knoppen hebben een heerlijke response over de volledige knop. Deze reageren bij overgang tussen de ribcage-behuizing en knoppen zelf - netjes! Verder is het scrollwiel afgewerkt met rubber. Tenslotte zijn de duimknoppen extravagant met een geborsteld aluminium look, al is dit enkel optisch, gezien het feit dat de knoppen zelf van kunststof zijn.

Onderop vinden we een tweetal PFTE-voetjes met de optische sensor. De kabeldoorvoer afkomstig van de muis krijgt begeleiding mee middels een kunststof afwerking, om zo contact te voorkomen met de muismat voor eventuele frictie. Dit zou de bewegingsvrijheid ten goede moeten komen.

Subtiel is het Mountain-logo verwerkt op de linkerzijde van de muis, ter hoogte van de duimpositie met een palm-grip. De muis heeft een ‘Mountain Lifeline Cable’, ofwel een lichtgewicht kabel. Persoonlijk ben ik niet zo’n voorstander van deze kabels, al lijkt het erop dat de kabel van de Makalu 67 wat steviger om de mantel zit dan bij de Cooler Master MM711. Overigens kan ik het waarderen dat Mountain in het berg-stijltje blijft met de lifeline.

De eerste indruk van de Makalu 67 is goed. Pom moest ook even wennen aan een nieuwkomer binnen de wereld van gaming-randapparatuur. Ik heb haar verteld hoe hoog de Makalu 67-berg daadwerkelijk is en haar reactie spreekt boekdelen.

Comfort
De Makalu 67 kan zowel een claw als palm-grip hebben. Gezien het feit dat de L + R-knoppen over de volledige lengte benut kunnen worden, is een claw-grip de “sweet spot" voor een kleinere tot middelgrote hand. Nu kan de perceptie van het formaat van een hand tot verwarring brengen; hierover kan ik overigens meerdere onderwerpen over aansnijden. Laat ik deze voor nu buiten beschouwing laten. Met een middelgrote tot semi-grote hand is de palm-grip een vertrouwd houvast.

De muis is met 67 gram een lichtgewicht gaming muis. Daarbij moet ik zeggen dat Mountain een mooie fusie tussen formaat en lichtgewicht gaming muis heeft gevonden. De Makalu 67 is met zijn afmetingen niet overdreven groot, maar ook niet compact voor wat je zou verwachten van een lichtgewicht gaming muis. Daarmee presenteert het merk een aangename vorm. Het voelt traditioneel, net als de Casa di Mama pizza reclame, waar één of andere oude Italiaanse krent een traditionele steenoven pizza op je bord pleurt. Als ik het zo zeg, klinkt het ineens niet meer zo vertrouwd aan. Laat ik het kort houden: de Makalu 67 voelt lekker aan in de hand. Wellicht beter gezegd: het is geen twijfelaa en, het mag zichzelf een volwaardig tweepersoons boxspring noemen.

De muis is gemaakt met waterafstotende PCB-coating voor gamers met zweethanden. Mijn geliefde Jonah: lees je mee? Het ribcage-ontwerp loopt van open naar dicht door op de zijkanten. Daarmee pakt de muis met een goede grip vast. De kabel sleurt lekker mee en de Omron-switches met een levensduur van 50 miljoen kliks mogen er zijn. Ik ken ook muizen in dit prijssegment met 20 miljoen kliks, dus dit doet Mountain erg netjes.

Sensor
De optische sensor moet het “walhalla" zijn van de Makalu 67. Hoe presteert de PixArt PAW3370 optische sensor an sich en hoe verhoudt deze zich met de PixArt PAW3389? Om met de deur in huis te vallen: de PAW3370 doet veel denken aan de PAW3389. Er zijn nipt wat verschillen, waar de PAW3370 de betere en nieuwere moet zijn van de twee. De PAW3389 verlaat het optische sensorlandschap niet. Deze blijft voorbestaan, dus wees gerust.

Maar goed: vertel meer over de PAW3370! Ik prestenteer mijn muis-reviews zonder allemaal ‘paint sketches’ voor tracking et cetera - dit doe ik achter de (beeld)schermen. Woorden als responsief en nauwkeurig komen ter sprake; dit kan en mag ook niet anders, wil je de PAW3389 voorbijstreven. In de basis voelt de Makalu 67 gewoon goed. Ik kom een beetje terug op het traditionele ontwerp, vergeet hierbij mijn eerdere Casa di Mama-pizzaconfrontatie. De Makalu 67 is niet zozeer een standaardontwerp dat mogelijk veel weg heeft van eerdere muizen, neen. Met een verfijnde rechterhand, die toch wel wat gaming muis heeft mogen trotseren, is het voor mij in de praktijk merkbaar dat de Makalu 67 van de grond af ontworpen is. Nu ben ik niet één of andere professor die dit concludeert, maar met zijn vormfactor, gewicht en sensorpositie zie je dat de muis zekere ‘ontwerpoptimalisaties’ met zich heeft meegekregen.

Dit komt de PAW3370 ten goede; los van het feit dat de optische sensor hier al enorm goed uit de praktijk komt. De combinatie van de sensorpositie en lift-off distance gaan hand-in-hand samen. De enige opmerking is dat de muis aan de achterzijde van mij wat zwaarder had mogen zijn. Maar goed, terug naar de PAW3370. De optische sensor krijgt zijn vrijheid met vijf DPI-levels, instelbaar met stappen van 50 DPI. Ik ben blij dat Mountain de PAW3370 niet softwarematig beperkt tot stappen van 100 DPI - dit deed Cooler Master met zijn MM711 namelijk wel.

De muis kan maximaal ingesteld worden tot 19.000 DPI, heeft een lift-off-distance van 1 tot 2 mm en een trackingsnelheid van 400 IPS. De error ratio (foutmarge) van 0,5 procent ligt lager ten opzichte van zijn voorganger; de PAW3389 met een ratio van 1 procent. Op 100 procent is dit 99,5 om 99 procent al enorm laag. Op papier is dit mooi, maar in de praktijk heb ik de PAW3389 nooit kunnen betrappen op fouten. De foutmarge omschrijft zich het beste als resolutiefout. Grote stap maakt de PAW3370 in stroomverbruik - dit is slechts 1,5 mA versus de 21 mA van de PAW3389. Dit kan interessante voordelen met zich meebrengen, denkende aan draadloze muizen in de toekomst. Voor nu benut Mountain dit op een bedrade gaming muis. De PAW3370 is in de regel een efficiëntere optische sensor, die vergelijkbaar werk verzet als de PAW3389, maar dan voor veel minder milliampères.

Ik heb de muis getest met o.a. Rust, Mafia II: Definitive Edition en Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning. In Rust kom ik terug op de befaamde AK47-spray. Een machtig wapen in Rust dat zich bevindt in de ‘god-tier’ van de wapenrangorde. De AK47 heeft veel terugslag, wat controleren lastig maakt. Een specifiek patroon (de spray) maakt het controleren van dit wapen makkelijker, al moet je oefenen tot je grijs bent. Een optische sensor zoals de PAW3370 komt bij dit soort situaties gelegen. Op een DPI-level van 800 is de AK47 goed te controleren; uiteraard met in-game oefeningen op bijvoorbeeld een Rust Shooting Server. Het verzetten van de muis op een lift-off-distance van 1 mm gaat soepel. Er is voldoende grip op de zijkanten, doch wil de spray zich voortzetten op gebalanceerde wijze. Met een lager DPI-level zie ik meer potentie en controle dan een hoog DPI-level. Low-sense gaming slaat ook meer op een lichtgewicht gaming muis, vooral in de FPS-scene.

Bij Mafia II: Definitive Edition is het schieten minder competitief. Wel is te merken hoe accuraat de PAW3370 is. Met een lichte beweging blijft de positie van aim stabiel. Al is het bij een Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning veel minder relevant. Nou is het verschil tussen een PAW3370 en PAW3325 dag en nacht. Toegegeven, de PAW3325 bevindt zich in een ander prijssegment. Toch mag het verschil duidelijk zijn: de PAW3370 is in alle situaties superieur en wendbaarder. Snelheid en complexe patronen: de PAW3370 doet dit accuraat.

Hoe groot of klein is het verschil tussen de PAW3370 en PAW3389 in de praktijk? Eerlijk gezegd: klein. De PAW3370 is een zuinigere PAW3389 die een voordeel van 0,5 procent heeft in het voorkomen van een eventuele resolutiefout. Wel ben ik benieuwd of de PAW3370 met zijn lagere verbruik ook toegepast zal worden op draadloze gaming muizen. Zonder RGB-verlichting en dan gefixeerd op pure prestaties met een langere batterijduur - het idee maakt mij wel warm. Desondanks mag de PAW3370 er zijn. In de praktijk was de PAW3389 al koning. De PAW3370 sluit daarbij aan. Op de muismat is het verschil op de muismat niet direct merkbaar, maar wel met wat kleine voordelen op papier.

Dan nog maakt Mountain met de Makalu 67 een mooie combinatie van vorm, formaat en sensorpositie- plaatsing. De muis voelt natuurlijk aan - ongeacht het ribcage-ontwerp dat na enkele minuten niet meer opvalt. De muis maakt zich prima kandidaat voor de gamer die graag wat meer verlangt, maar ook zeker op het competitieve niveau.

Software
Base Camp gaat de verzamelplek worden voor diverse randapparatuur van Mountain. Het merk heeft vooralsnog enkel de Makalu 67, al duurt het niet lang voordat Mountain het Everest-toetsenbord ook toevoegt aan het ecosysteem. De software oogt voor het ‘eerste levenslicht’ goed. Het maakt gebruik van een landingspagina met links naar de supportpagina, website en webshop. Aangesloten hardware is boven deze menu’s zichtbaar. Instellingen onder het tandwiel bestaan uit het inzien van de huidige softwareversie, opstarten met Windows, de optie voor een geminimaliseerd icoon in je taakbalk en een optie voor het automatisch controleren voor nieuwe updates. Op het moment is de software beschikbaar in het Engels, Duits, Frans en Spaans.

Opmerking: bij het automatisch opstarten krijg je in Windows opzichtig in je scherm het Mountain-logo te zien en dit vind ik niet wenselijk. Het zou voldoen om enkel in de taakbalk een tray-icoon zichtbaar te maken, iets waar de fabrikant ook voor kiest.

Onder de Makalu 67-instellingen bestaat de eerste pagina uit profielen. Je kan tot vijf profielen lokaal opslaan. Opties in dit menu bestaan o.a. uit het selecteren van een actief profiel, het toewijzen van een naam, exporteren, dupliceren en terugzetten naar de standaard profielinstellingen. Je kunt profielen exporteren en opslaan om deze later weer te importeren.

Het menu voor aansturing van RGB-verlichting voldoet, maar is vooralsnog redelijk beperkt in mogelijkheden. Nu heb ik RGB-verlichting niet uitgebreid besproken in deze review, iets waar ik tot zover niet aan toe ben gekomen. De Makalu 67 heeft een RGB-zone bovenop de muis. Dit rondom het gebied van het scrolwiel en de DPI-knop samen met de DPI-indicators. Voor een muis anno 2020 is het niet heel veel RGB-verlichting. Ook blokkeren je linker- en rechtervingers grotendeels de verlichting, dus het is aanwezig, maar niet écht in glorieuze vorm. De LEDs (acht stuks), zijn afzonderlijk zichtbaar door de lichtring - op de foto’s is dit goed zichtbaar. Op het uiteindelijke productiemodel is dit opgelost. Verder wijkt het definitieve productiemodel niet af van dit reviewmodel.

De software heeft een ingebouwde macro-studio. Je kunt milliseconden handmatig afstemmen naar eigen wens. Het instellingenmenu van de Makalu 67 is naar eigen mening het belangrijkste menu. Hier maken we kennis met het finetunen van de PAW3370. Je kunt maximaal vijf DPI-levels instellen, maar jezelf ook beperken tot één of twee DPI-levels. Dit maakt het roteren tussen DPI-levels sneller, iets wat mijn voorkeur geniet. Ik maak veelal gebruik van maximaal twee tot drie DPI-levels.

Pollingratio staat hier standaard op 1000. De sensitiviteit verhoogd de snelheid van de cursor, dus niet het DPI-level. Deze laat ik voor wat het is. Kliksnelheid en responsetijd van de knoppen staan hier ook op de standaardinstellingen. Een kleine opmerking is de lift-off-distance. Persoonlijk zou ik een vertaling van low en high liever zien als 1 en 2 mm. Dit komt overeen met de werkelijke specificaties van de PAW3370. Mountain heeft in dit menu een zeer aangename optie verwerkt: “sync across profiles", waarmee alle profielen dezelfde sensorinstellingen hebben, mooie toevoeging!

Mijn eerste Mountain-avontuur bracht mij aan de Makalu-bergtop. Had ik de zogenoemde ‘Mountain Lifeline Cable’ nodig om te overleven? Draaide het verhaal zich om in een lawine als in de film “Beyond the Edge"? Wist ik mijn hoofd boven de sneeuw te houden? Je leest meer over mijn avontuur in deze eindconclusie.

De Makalu 67 is het eerste product van Mountain dat ik in handen heb. Tevens is het de eerste gamingmuis van Mountain én het eerste product dat de fabrikant verspreidt. In november 2020 is de muis exclusief te bestellen via Mountain’s eigen webshop. Voor 59,99,- kan je eigenaar worden van deze lichtgewicht gamingmuis, maar wil je dat wel? Mountain heeft niet gelogen met haar slogan “Reach Your Summit". De Makalu 67 slaagt goed als het om prestaties leveren gaat. Niet enkel door zijn PixArt PAW3370 - mede dankzij het totaalplaatje.

Met een gewicht van 67 gram ga je snel uit van een kleinere muis. De Makalu 67 is juist een wat grotere lichtgewicht gamingmuis en dat gaat prima samen met een middelgrote tot grote hand. De sensorpositie zit bijna perfect voor natuurlijk gebruik van de lift-off-distance. Het ribcage-ontwerp samen met het traditionele ontwerp maken de muis heerlijk voor een stevige palm-grip. Voeg daarbovenop de PAW3370 toe met een Cortex M0-processor en ingebouwd geheugen en het resultaat betreft de Makalu 67.

De PAW3370 is een prachtsensor. Deze is accuraat en levert de precisie die je verlangt van een optische sensor in dit segment. De sensor neemt plaats naast de PAW3389 als het om prestaties gaat, echter doet de PAW3370 dit met een voordeel van 0,5 procent om resolutiefouten te voorkomen. Tevens levert de PAW3370 dit alles met een verbruik van slechts 1,5 mA versus de 21 mA van de PAW3389, kortom, een groot verschil. Wel zijn dit voordelen op papier die je niet direct opmerkt in de praktijk. Gevoelsmatig zullen die verbeteringen niet onmiddellijk aan te merken zijn.

Verder had de Makalu 67 wat meer gewichtsverdeling over de achterzijde mogen hebben, want deze zit vooral vooraan. Het stoort mij niet, maar zou voor mij persoonlijk wel een klein detail zijn. De RGB-verlichting is niet enorm uitgebreid; los van het feit dat het reviewmodel en uiteindelijk productiemodel een verbeterde lichtring heeft.

De Base Camp-software is gebruiksvriendelijk en zeer toegankelijk voor een eerste versie. Bouwkwaliteit voldoet prima; evenals de lichtgewicht kabel die toch wat steviger om de mantel zit dan die van de Cooler Master M711 en hier ben ik blij mee. Wat de Makalu 67 onderscheidt ten opzichte van de concurrentie is de flair. Het is een lichtgewicht gamingmuis van 67 gram voor een middelgrote tot grote hand. Dat je dan ook nog als eerste gebruik mag maken van de PAW3370 is godlike-niveauwaardig. De Makalu 67 weet te verassen in dit segment, iets wat met de ruime beschikbaarheid aan lichtgewicht gaming muizen verassend is. Mijn complimenten!

De Mountain Makalu 67 bewijst dat het vanaf de grond af ontwerpen een ambacht kan zijn. De fusie van ontwerp en PAW3370 is van episch niveau. Award-waardig!