Review: SteelSeries Rival 3 Wireless
Links;In januari 2020 lanceerde SteelSeries de Rival 3, een bedrade gamingmuis met de ‘nieuwe’ TrueMove Core-sensor. Die muis hebben we indertijd niet voorzien van een review, maar de sensor daarvan wist ik recentelijk te bespreken in mijn Aerox 3-review. Niet alleen is dat aspect overeenkomstig; ook het ontwerp van de Rival 3 en Aerox 3 komt grotendeels overeen. Dat is relevant voor vandaag, want ditmaal is de draadloze uiting van de Rival 3 ter sprake: de Rival 3 Wireless.
Nou wist de Aerox 3 afgelopen maand te lanceren in bedrade én draadloze vorm tegelijk. Dit was overduidelijk niet het geval voor de Rival 3 Wireless, want die komt zo’n acht maanden na dato. Desondanks maken de Rival 3 Wireless en Aerox 3 Wireless gebruik van dezelfde sensor: de ‘nieuwe’ TrueMove Air. Naar aanleiding van deze muis heb ik dus ervaring met beide sensoren, ofwel met beide uitingen van de Aerox 3 en Rival 3.
Wat ik alvast wil verklappen, is dat er degelijke verschillen zijn tussen de TrueMove Core en TrueMove Air. Niet alleen in betrekking tot specificiaties overigens - die we hieronder gaan bespreken -, maar ook als het gaat om de praktijkervaring. Deze review fungeert dus als ‘ultieme’ bespreking van de Rival 3 én Aerox 3-uitingen. Hoe weten de reeksen te presteren en welke van de twee is het geschiktst voor jou? Laten we dat eens uitgebreid bekijken.
Hieronder treffen we de specificaties aan;
Specificaties | Rival 3 | Rival 3 Wireless |
---|---|---|
Sensor | SteelSeries TrueMove Core | SteelSeries TrueMove Air |
Sensor Type | Optical | Optical |
CPI | 200-8,500 in 100 CPI Increments | 100-18,000 in 100 CPI Increments |
IPS | 300, on SteelSeries QcK surfaces | 400, on SteelSeries QcK surfaces |
Acceleration | 35G | 40G |
Polling Rate | 1000 Hz, 1 ms | 1000 Hz, 1 ms |
Hardware Acceleration | None (Zero Hardware Acceleration) | None (Zero Hardware Acceleration) |
Back Cover Material | Black Matte Finish | Black Matte Finish |
Core Construction | ABS Plastic | ABS Plastic |
Shape | Ergonomic, Right-Handed | Ergonomic, Right-Handed |
Grip Style | Claw or Fingertip | Claw or Fingertip |
Number of Buttons | 6 | 6 |
Switch Type | SteelSeries mechanical switches, rated for 60 million clicks | SteelSeries mechanical switches, rated for 60 million clicks |
Illumination | 3 RGB Zones, Independently Controlled | 1 RGB Zone |
Weight | 77 g without cable | 106g (two batteries), 96g (one battery) |
Length | 120.60mm / 4.74 inches | 120.60mm / 4.74 inches |
Width | 58.30mm / 2.30 inches (front), 67.00mm / 2.64 inches (back) | 58.30mm / 2.30 inches (front), 67.00mm / 2.64 inches (back) |
Height | 21.50mm / 0.85 inches (front), 37.90mm / 1.49 inches (back) | 21.50mm / 0.85 inches (front), 37.90mm / 1.49 inches (back) |
Connection | Wired | 2.4GHz / Bluetooth 5.0 |
Battery Life | N/A | 400+ hours - Using Bluetooth mode or high-efficiency mode |
OS | Windows, Mac, Linux, and Xbox. USB port required. | Windows, Mac, Xbox, PlayStation 4, PlayStation 5 and Linux. USB port required. |
Software | SteelSeries Engine 3.15.1+, for Windows (7 or newer) and Mac OSX (10.12 or newer) | SteelSeries Engine 3.18.4+, for Windows (7 or newer) and Mac OSX (10.12 or newer) |
Wederom een vergelijking
Net zoals bij mijn review van de Aerox 3 heb ik de specificaties van beide uitingen tegenover elkaar staan. In dit geval komt de Rival 3 Wireless aan bod, met de bijbehorende TrueMove Air-sensor. Als je meer wil weten over de ervaring met de TrueMove Core, dan kan je terecht bij de review van de Aerox 3. Anderzijds geldt dat dus ook als je meer wil weten over de Aerox 3 Wireless en de TrueMove Air, want die sensor komt hier ter sprake.
Daarover gesproken, er zijn wat verschillen te vinden tussen de Core en Air. Dit zien we met name terug in de acceleratie, het aantal inches per seconde (IPS) en de maximale DPI-instelling. Zo is de TrueMove Air in staat om tot 18.500 DPI ingesteld te worden. Of dat een realistische waarde is, laat ik achterwege. Tot hoeverre de sensor in de praktijk presteert, ofwel aanvoelt, is iets waar ik bij de praktijkervaring over uit zal weiden.
Naast typerende eigenschappen, zoals de geschiktheid voor rechtshandige gamers en gebruikers van een claw- of vingertipgrip, zien we hét onderscheidende aspect: de beweerde batterijduur van 400+ uur. Dit is mogelijk dankzij het gebruik van batterijen, al heeft dit wel invloed op het gewicht van de muis. Bij één batterij zien we 96 gram en bij twee batterijen een gewicht van 106 gram. Dat maakt de Rival 3 Wireless verre van een lichtgewicht muis.
Nou merkt SteelSeries zelf op dat een gebruik van 400+ uur enkel mogelijk is in de Bluetooth-modus of in de ‘high-efficiency’-modus. Eerstgenoemde maakt de muis gewoonweg minder accuraat, terwijl laatstgenoemde de verlichting uitschakelt én de polling rate verlaagt naar 125 Hz. Dat is voor gaming, of eigenlijk zelfs normaal gebruik, niet prettig. Kortom, in de praktijk wordt de vraag simpel: hoe lang gaat de muis daadwerkelijk mee? Tijd om dat te ontdekken, maar dan moeten we het beestje eerst uitpakken!
Net zoals bij de Aerox 3 zien we een slank doosje met een vertrouwde kleurencombinatie. Wat aan de voorkant als eerste opvalt, is de claim dat de Rival 3 Wireless een jaar lang mee kan gaan. Of dat in een Covid-tijdperk nog een realistische schatting is, betwijfel ik. Nou neemt het niet weg dat SteelSeries een flink aantal werkuren belooft met de muis.
Bij het openen van de verpakking worden we als eerste begroet door het tweetal Duracell-batterijen. Bij het omhoog tillen van de kartonnen houder worden we mede begroet door de handleiding, waarop duidelijk instructies staan voor het aansluiten van de muis. Vervolgens krijgen we toegang tot de ster van de show: de Rival 3 Wireless zelf.
Omdat er sprake is van een batterij-aangedreven beestje zien we geen kabels voorbij komen. In plaats daarvan treffen we de eerdergenoemde Duracell-batterijen aan. Vervolgens komen we uit bij de muis zelf, waarop we een papiertje zien met instructies. Er wordt gewoonweg gevraagd om de cover te verwijderen, de draadloze ontvanger (dongel) uit de muis te halen en de batterijen te installeren. Laten we dat dus doen!
Bij het installeren van de batterijen zien we de Rival 3 Wireless in blote glorie. Het ingebouwde houdertje voor de dongel kan ik zéér waarderen. Dat maakt het makkelijk om de muis te vervoeren, zonder dat je bang hoeft te zijn voor verlies van de dongel. Dat heb ik in de praktijk nog weleens mogen ervaren.
Vervolgens werpen we een blik rondom de Rival 3 Wireless. Qua uiterlijk heb ik niets te klagen, al vallen mij wel de zijknoppen op. Net zoals bij de Aerox 3 vrees ik dat deze te klein zullen zijn in de praktijkervaring, al kan ik de matte afwerking (in plaats van een gladde) waarderen. Al met al vind ik het beestje gewoonweg stijlvol ogen en niet te flitserig voor op kantoor.
In betrekking tot de onderzijde treffen we twee kleine voetjes aan én een bredere voet. De grip op de muismat is dus ongetwijfelde een goede, maar daar ga ik bij de praktijkervaring dieper op in. Waar ik wél al over kan spreken, is het scrollwiel natuurlijk. Daar ben ik bij SteelSeries altijd lovend over en de Rival 3 Wireless maakt daarop geen uitzondering. Kortom, vooralsnog een goede indruk.
Tenslotte zien we de Rival 3 Wireless en de dongel naast elkaar staan. Het relatief slanke ontwerp is hierbij goed zichtbaar. De plaatsing van het SteelSeries-logo is een smaakvolle en de plaatsing van de DPI-wisselknop (onder het scrollwiel) is een praktische. Voor de gemiddelde gamer/gebruiker lijkt de Rival 3 Wireless dus alles te bieden waar je naar zoekt.
Zoals te verwachten, wordt de Rival 3 ondersteund in SteelSeries Engine 3. Typerende opties komen voorbij, waaronder voor het aanmaken en beheren van profielen, polling rate, CPI, acceleratie en deceleratie, angle snapping en meer. Omdat er sprake is van een draadloze muis zien we tevens instellingen voor Bluetooth, High-Efficiency Mode en Illumination Smart Mode.
Bij de specificaties gaf ik al aan dat de polling rate in de Bluetooth-modus én High-Efficiency-modus teruggeschaald wordt naar 125 Hz. Daarnaast zien we bij het gebruik van de Bluetooth-modus een aanduiding dat Key Bindings, Acceleration & Deceleration en Angle Snapping naar de standaardinstellingen worden teruggebracht. Kortom, het zijn modi die ik voor dagelijks gebruik niet aanraad.
Zoals ik eerder al deelde, komt de Rival 3 Wireless met beperkte verlichting. Enkel in het scrollwiel zien we het voorbij komen, maar ik adviseer om deze altijd uit te laten. Dit gewoonweg ter besparing van je batterij en in dit geval voegt de verlichting niets toe aan de praktijkervaring. Wat mij betreft had SteelSeries het zelfs weg mogen laten ter kostenbesparing.
Maar goed, zelfs met de uitschakeling van de verlichting behaal je die 400+ uur met twee batterijen gewoonweg niet. De exacte batterijduur heb ik niet écht gemeten, want dat gaat lastig over een periode van 250+ uur en enkele weken. Toch is er aan de screenshot hierboven te zien dat er ongeveer 25% over is gebleven. Dat dan na ongeveer 200 uur aan intensief gebruik (lees: zenuwachtig geklik in Dota 2).
Wel blijf ik het jammer vinden dat SteelSeries de resterende batterij niet in percentagewaarde uitdrukt. Daarnaast is de batterijwaarde niet zichtbaar wanneer je de instellingen benadert. Kortom, een stukje feedback voor SteelSeries in de toekomst. Grappig genoeg toont mijn Android-toestel wél de resterende waarde als percentage. Handig met de Arctis 9, maar niet voor een muis, want die gebruik ik logischerwijs niet in combinatie met een telefoon.
In de praktijk hebben we bij de Rival 3 Wireless te maken met meerdere aspecten. Naast de sensor en de werking ervan komt de draadloze functionaliteit eveneens ter sprake. Laten we er dieper op induiken.
Dual wireless
Net zoals bij de Aerox 3 Wireless en Arctis 9-headset zien we dual wireless-technologie voorbij komen. SteelSeries legt daar sinds dit jaar een focus op bij nieuwe producten. Zodoende zien we Bluetooth-ondersteuning én 2.4 GHz-ondersteuning voor de Rival 3 Wireless. Dat wil dus zeggen dat de muis verbonden kan worden met apparaten die Bluetooth ondersteunen en dat maakt het beestje vrij veelzijdig.
Nou moet ik wederom aankaarten dat dit niet bestemd is voor gewoonlijk, ofwel dagelijks gebruik. In de Bluetooth-modus wordt de polling rate teruggebracht naar 125 Hz en dat is een zéér onprettige ervaring. In ‘noodgevallen’ kan de muis gerust via Bluetooth een keer gebruik worden, maar voor serieuzere doeleinden, zoals gaming of bewerking, dien je te verbinden via de 2,4GHz-verbinding.
Comfort en formaat
Hoe je de Rival 3 Wireless ook verbindt - doe het wel alsjeblieft via de 2,4GHz-verbinding -, uiteindelijk draait het om comfort. Op dat front ben ik eveneens te spreken over de Rival 3 Wireless. Niet geheel verrassend, want de Aerox 3 beviel ergonomisch bekeken eveneens. Gezien de reeksen een vrijwel overeenkomstig ontwerp bezitten, zou je makkelijk kunnen springen van de Aerox 3 naar de Rival 3 en vice versa.
In ieder geval heb je bij de Rival 3-reeks te maken met een slanker design dan bij de Rival 650. Gezien de draadloze uiting daarvan mijn gebruikelijke muis was, moest ik in het begin wel even wennen aan het formaat. Zo kan ik bij de Rival 650 met de palmgrip mijn pink en duim laten rusten op de (zijkanten van) de muis. In het geval van de Rival 3 (en Aerox 3) belandt dat tweetal op de onderliggende muismat.
Nou geeft SteelSeries zelf aan dat de Rival 3 bestemd is voor een clawgrip of vingertopgrip, maar ik weet de palmgrip gewoon toe te passen. Desondanks merk ik het verschil wel - qua ergonomie dan - en zou ik zelf de voorkeur geven aan de Rival 650 Wireless. Dit omdat die muis wat groter is en voor mijn ‘klauwen’ een hoger comfort biedt. Maar ja, dat brengt bij de Rival 650 Wireless een aanzienlijk hoger prijskaartje met zich mee.
Zo kost de Rival 3 Wireless welgeteld € 59,99. Dat is bijna de helft van wat de Rival 650 Wireless bij de lancering deed kosten. Je krijgt overduidelijk waar je voor betaalt en dat is bij de Rival 3 Wireless een relatief compacte muis, doch robuust genoeg voor iemand zoals ik. Het enige kritiekpunt ligt wederom bij de zijknoppen, want deze zijn ook wat kleiner dan ik gewend ben en dat maakte het gebruik ervan - vooral in het begin - niet prettig.
Al met al heb ik echter weinig kritiek te leveren op de ergonomie. De muis is weliswaar niet geschikt voor linkshandigen, maar net zoals bij de Aerox 3 ben ik tevreden met de vormgeving. Waar een verrassend minpunt doet opduiken, is op het gebied van gewicht. Kort gezegd voegen twee batterijen veel gewicht toe aan de achterzijde, waardoor de verdeling van het gewicht eveneens naar achteren valt. Dat creëert een ongebalanceerd gevoel bij het optillen en zal je ongetwijfeld merken.
Precisie en sensor
Tenslotte komen we aan bij de sensor van de Rival 3 Wireless en dat betreft de gloednieuwe TrueMove Air. In essentie betreft het een PixArt PMW3360-sensor, maar gemodificeerd door SteelSeries naar eigen wensen/doeleinden. Kortom, niet ongebruikelijk voor de fabrikant, want dat zien we terug bij meerdere muizen. Nou maken de Rival 3 Wireless én Aerox 3 Wireless gebruik van deze nieuwe sensor, waarbij de bedrade uitingen van die muizen de TrueMove Core in huis hebben.
In mijn review van de Aerox 3 was ik dus al lovend over de Core, maar bij de Air kan ik niet hetzelfde lof uitdrukken. Zo merkte ik al gauw op dat de sensor minder accuraat aanvoelt en bij kleine, precieze bewegingen één of twee pixels te ver opzij kan schieten. Dit ging logischerwijs tegen mijn verwachting in, want bij de Rival 650 Wireless deed ik een dergelijke inaccuraatheid nooit ervaren.
Zodoende heb ik de dongel op verschillende USB-poorten geprobeerd, de muis op meerdere pc’s getest en op verscheidene afstanden. In alle gevallen merkte ik op dat de TrueMove Air ietsjes minder accuraat is dan de TrueMove Core. De muis voldoet op zich prima, maar tijdens fotobewerking en benodigde pixelprecisie viel de mindere accuraatheid wel op. Tijdens het gamen had ik er vrijwel geen last van, dus dat scheelt.
Waar het mede op neerkomt, is de segmentering van de concurrentie. Voor een gerenommeerd merk staat SteelSeries niet aan de dure kant met de Rival 3 Wireless. Althans, voor een muis met dual wireless-ondersteuning. Als die factor dus een rol speelt, heb je aan de Rival 3 Wireless een solide keuze. Neem je dat weg, tja, dan spelen andere factoren zoals de sensor wel een kritische rol. Laten we het maar eens gaan samenvatten!
Met de Rival 3 Wireless zet SteelSeries een veelzijdige, slanke muis neer met een specifiek doeleinde. Voor € 59,99 krijg je een uiting die voorzien is van dual wireless-ondersteuning, ofwel een beestje dat via Bluetooth én een 2.4GHz-verbinding gebruikt kan worden. Als dat aspect je aanspreekt, dan is de Rival 3 Wireless een interessante aanschaf. Neem je de Bluetooth weg, tja, dan oogt de muis allicht minder aantrekkelijk.
Gelukkig heeft de Rival 3 Wireless een tweede aspect ter onderscheiding en dat is de batterijduur. De beloofde duur van 400+ uur is enkel mogelijk middels de Bluetooth-modus of de High-Efficiency-modus en dat is voor dagelijks gebruik niet realistisch. Desondanks wist de muis bij ‘normaal’ gebruik 250+ uur − minimaal − mee te gaan. Dat natuurlijk dankzij het gebruik van batterijen en als dat je aanspreekt, wordt de muis toch nog interessant.
Vanwege het slanke ontwerp ben je wel gebonden aan een clawgrip of vingertopgrip voor ‘optimaal’ gebruik. De palmgripgebruikers onder ons kunnen ermee overweg, maar je merkt al gauw dat de duim en pink over de muismat gesleept worden. Op ergonomisch gebied heb ik niets aan te merken op het ontwerp, maar de batterijen aan de achterzijde verzwaren de muis én resulteren in een merkbare, oneven verdeling van gewicht.
Al met al is de Rival 3 Wireless een muis die duidelijke voor- en nadelen bezit. Als dual wireless en de heftige batterijduur belangrijke factoren zijn, raad ik het beestje voor € 59,99 gerust aan. Zodra je die factoren wegneemt, ben ik minder lovend. Zeker omdat de TrueMove Air-sensor een tikkeltje minder accuraat blijkt dan de TrueMove Core. Kortom, dit is een product met een relatieve niche, maar binnen die niche een degelijke aanrader.