Review: Teufel Cage (2020)

Review: Teufel Cage (2020)

• Productpagina

• Specificaties
• Showcase
• Software
• In de praktijk
• Conclusie

Binnen het audiosegment staat Teufel vooral bekend om haar soundbars, luidsprekers, cinemasets enzovoort. Kortom, dat focust zich vooral op de huiskamer en het genot daarin van geluid. Voor de gamers onder ons biedt Teufel óók wat leuks: een gamingheadset. In dit geval betreft het al jaren de Teufel Cage. Daarvan zien we vandaag de recentste versie voorbij komen, ofwel de 2020-editie. In 2017 wist Pim reeds lovend te zijn over dit beestje. Weet de recentste variant, met een flinke adviesprijs van € 169,99, eenzelfde indruk op mij achter te laten? Dat gaan we beoordelen!

Hieronder treffen we de specificaties aan;

Kleine verbeteringen

Op specificatiegebied valt, ten opzichte van de 2019-editie, op eerste gezicht weinig verschil op te merken. Als we het vergrootglas erbij pakken, valt op dat de Teufel Cage (2020) 200 gram zwaarder is geworden. Dat is meest waarschijnlijk te wijden aan een verbetering in bouwkwaliteit. Wat dat betreft is de vormgeving veranderd, want de microfoon is een tikkeltje naar beneden verplaatst op het linkeroor. Kortom, Teufel heeft feedback op het eerdere model keurig netjes doorgevoerd.

Verder lijken de beestjes grotendeels overeen te komen. We zien wederom een geïntegreerde 7.1 USB-geluidskaart, dezelfde softwarefuncties en de terugkeer van de 40mm-Mylar-drivers met bijbehorende specificaties. Dan is er nog sprake van dezelfde kabellengte en bijbehorende aansluitingen. De Cage maakt zich dus geschikt voor USB én 3,5mm-audiojack. Dat maakt de headset compatibel met een talloos aantal platformen en weegt zeker mee in de overweging voor een aanschaf.

Het is voor de tweede maal dat ik een Teufel-product uit mag pakken. Ik vind het erg tof om te zien dat de kartonnen, minimalistische doos terugkeert, met bovenop het Teufel-logo. Bij het openen worden we als eerste begroet door de Teufel Cage die verpakt is in plastic. Daaronder treffen we verwachte zaken aan, zoals in dit geval de afneembare microfoon, de bekabeling en een handleiding. Kortom, een duidelijk begin.

Net zoals bij voorgaande headsets nemen we binnenshuis een kijkje op de details. We beginnen wederom met een welbekend meisje op de achtergrond, terwijl de Cage zich op de voorgrond doet sieren. De eerste indruk mag een goede zijn, want de headset oogt en voelt premium aan. Wel is er wat meer plastic aanwezig dan bij de recentelijke SteelSeries Arctis Prime, maar het is geen domper.

Een tof detail overigens, wat zichtbaar is op de eerste foto, is de aanwezigheid van een 3,5mm-ingang op de achterkant van het linkeroor. Dat maakt het makkelijk om de ingang te vinden en het is, toegegeven, een unieke locatie. Daarmee heb je overigens ook allebei de kabels via het linkeroor lopen, want ook de ingang voor de USB-aansluiting zien we al voorbij komen.

De leren oorschelpkussens voelen overigens steviger aan dan bij de zojuist genoemde concurrent. Ook zien we een zacht, leren kussen verwerkt in de hoofdsteun, met bovenop de hoofdsteun het Teufel-logo. Teruggrijpend op de oren zien we een rood ontwerp van binnen, met duidelijke aanduidingen voor links en rechts. Het ontwerp roept ‘gamer’, maar niet op een verschrikkelijk opzichtige wijze.

Aan de buitenkant van de headset zien we de ‘T’ van Teufel voorbij komen. Hoe de oren bevestigd zijn aan de hoofdsteun, in combinatie met de algehele look, oogt simpelweg tof. Verder zijn er nog wat details te bespreken, zoals de aanwezigheid van een volumewiel op het linkoor en de microfoonknop plus de microfoon- en USB-aansluitingen op het rechteroor.

Het laatste aspect is de uitschuifbaarheid van de hoofdsteun; deze werkt met het welbekende kliksysteem,. Daar is in feite niets mis mee, al dien je altijd rekening te houden met eventuele slijtage. Toegegeven, het aanpassen ging erg stroef, maar dat is in dit geval een goed teken. Dat betekent, op basis van persoonlijke ervaring, dat de aanpasbaarheid minder snel ‘slap’ wordt.

Tenslotte een blik op de accessoires: de microfoon, de USB-kabel en een extra 3,5mm-kabel. De Teufel Cage komt dus met een 3,5mm-ingang, zoals ik bij het begin van de showcase al aanduidde. Het valt overigens direct op dat de microfoon vrij lang is. Dat is te danken aan de grote aansluiting ervan. Hoe dat in de praktijk werkt, bespreken we straks. Eerst nog een blik op de software.

Zodoende komen we aan bij de software van de Teufel Cage. Een belangrijk punt om aan te kaarten hier is een kwestie die ik had. Teufel biedt namelijk verschillende downloads aan voor de headset, afhankelijk van hoe je zoekt. Op de productpagina zelf staat namelijk (nog) geen download aangegeven, al heb ik de fabrikant wel feedback gegeven hierop.

Om de download te vinden, ben ik logischerwijs gaan googelen. Zodoende kwam ik uit op een ‘verkeerde’ pagina, waar ik een download kreeg voor drivers en niet voor de software, Teufel Audio Center (TAC). Om de correcte versie van TAC te downloaden, kan je terecht via de support-pagina van de Teufel Cage. Belangrijk, want via TAC krijg je nét wat meer opties tot je beschikking.

Maar goed, laten we dan kijken wat er zoal te tweaken is in TAC. Fijn om te weten is dat de losse drivers voor de Cage een vergelijkbare reeks aan audio-effecten en -opties beschikbaar stelt in je geluidsconfiguratiescherm. Met de software krijg je echter wat meer controle over de headset. Denk maar aan zaken zoals de verlichting, een aanpasbare equalizer, instelbaar surround en meer.

Om een lang verhaal kort te houden, kan ik twee audio-effecten adviseren: Xear Dynamic Bass en Xear Audio Brilliant. Beiden overigens op de laagste instelling, al is dat mede gebonden aan persoonlijke voorkeur. Zelf ben ik geen voorstander van overheersende bas, ondanks het regelmatige dreunen van een stevig hardstyle-nummertje tijdens het werk. Kortom, pas de instellingen aan op basis van de muziek die je luistert.

Verder ben ik geen fan van Xear Surround. Dat is niet echt verrassend, gezien ik sowieso geen fan ben van softwarematig surround. Met de inschakeling ervan verslechtert de audiokwaliteit en wordt het geluid ‘hol’. Over surround gesproken: de headset ondersteunt geen Windows Sonic of Dolby Atmos wanneer aangesloten via USB. Dat kan een nadeel zijn en daar ga ik bij de praktijkervaring dieper op in.

Tenslotte nog de overige tweaking: met de inschakeling van de genoemde Dynamic Bass en Audio Brilliant hoefde ik geen equalizer te gebruiken. De treble en bas komen al ideaal naar voren met die effecten.

Bij de praktijkervaring kijken we hoe de Teufel Cage op het hoofd terechtkomt, geluid uit de drivers pompt en of het al met al een plezante luisterervaring is.

Comfort en gebruiksgemak

Bij de eerste plaatsing op het hoofd was de Cage even wennen. Zo is het mogelijk om de breedte van de hoofdsteun aan te passen met een typerend, uitschuifbaar kliksysteem. Echter werkt de ‘klik’ niet terwijl de headset op het hoofd zit, omdat het uitschuifbare gedeelte dan stroef loopt. Anderzijds kan dat een voordeel zijn, want tijdens het gamen is het onwaarschijnlijk dat je de hoofdsteun per ongeluk verandert. Dat heb ik bij menig andere headsets wél meegemaakt.

Na het afstemmen van de hoofdsteun blijft de headset strak op het hoofd zitten en komen de drivers dichtbij de oren. Vanwege de stevigere, leren oorschelpkussen klemt de headset in het begin allicht ietsjes te hard. Gelukkig went (en slijt) dat over de tijd heen, maar houd er wel rekening mee. Maar oké, is het algehele comfort om over naar huis te schrijven? Ja, zeer zeker zelfs, want de Teufel Cage ligt verder zachtjes op het hoofd, plaatst zich goed rond de oren en bezit een gemiddeld gewicht.

Door naar de praktijkaspecten, met als eerste de afneembare microfoon. Deze bezit helaas geen ledindicator bij uitschakeling via de aanwezige knop, wat ik voor een gamingheadset van meer dan 150,- euro wel had verwacht. Daarover gesproken, het is erg prettig om te zien, letterlijk, dat de microfoon lager op het linkeroor geplaatst is. Daardoor valt deze minder op in je linkerooghoek. Wel is de microfoon nog erg lang en komt deze standaard uit voor de mond. Dat levert veel ‘geblaas’ op, maar daar kom ik bij het microfoonhoofdstuk op terug.

Tenslotte zijn er wat besprekingspuntjes, zoals het geribbelde, plastic volumewiel. Deze voelt stroef aan en had ik, voor de grip, liever van rubber gezien. Ook is de plaatsing ervan een tikkeltje ‘vreemd’, want deze zit onderop het rechteroor én beweegt naar links/rechts i.p.v. boven/beneden. Er is aan te wennen, maar bij de volgende uiting zie ik dit graag veranderd. Al met al zijn het geen spelbrekers, maar wel punten om in acht te houden.

Geluidskwaliteit

Hoewel ik hierboven kritisch was, is er één aspect waar de Teufel Cage écht spierballen laat zien: geluid. Althans, mits je gebruikmaakt van de software-instelling in het geluidsconfiguratiescherm. Met inschakeling van basversterking en de crystalizer klinkt muziek verrassend helder, gebalanceerd en gedetailleerd. Beter nog, de enige headset die op muziekgebied weet te concurreren, is de ASUS ROG Delta S. Naast elkaar gezet kan ik eerlijk zeggen dat ik de voorkeur geef aan de Cage.

Maar oké, hoe zit het verder met games? Dit is en blijft natuurlijk een gamingheadset. Op dát gebied zijn er veel zaken om te delen. Laten we beginnen met de eerdergenoemde olifant in de kamer: het uitblijven van ondersteuning voor Dolby Atmos. Nou ben ik er bewust van dat bij lange na niet iedereen dit gebruikt, maar ik acht het als een waardevolle toevoeging voor liefhebbers van films, series en games waarin het wordt ondersteund.

Een persoonlijk voorbeeld, als het gaat om die games, is Call of Duty: Warzone. Deze game is gemixt voor Dolby Atmos en het verschil daarin merk je, als kenner zijnde, onmiddellijk. Zodoende is de verticale audiopositionering bij de Cage gewoonweg minder accuraat dan bij mijn gebruikelijke SteelSeries Arctis 9 (waarmee Dolby Atmos gebruikt wordt). Wil dat zeggen dat de positionering slecht is? Nee. Maar het kost meer tijd en gewenning om voetstappen te onderscheiden.

Als we dan kijken naar games waar audiopositionering geen zak uitmaakt, dan valt dat enige stukje kritiek weg. Net zoals bij muziek klinken games en de geluiden daarin kristalhelder, zuiver en gedetailleerd. De audio is wat minder ‘ruim’ in de perceptie dan ik bij mijn dagelijkse headset gewend ben, maar uiteindelijk maakt dát weinig tot geen verschil in de ervaring.

Zonder de genoemde verbeteringen klinkt de Cage overigens niet verkeerd, maar ‘out-of-the-box’ minder goed dan andere headsets die ik getest heb. Houd daar op platformen buiten de pc om dus rekening mee. Uiteindelijk valt de headset prima aan te bevelen voor flexibel gebruik en op de pc heb je de beste kwaliteit tot je beschikking. Dat is vrij gewoonlijk, wat dat betreft.

Microfoon

Tenslotte arriveren we bij de microfoon van de Teufel Cage. De plaatsing ervan is verbeterd, maar hoe zit het met de kwaliteit? Die mag behoorlijk aangenaam zijn, want de opnames klinken helder en (verrassend) gedetailleerd. Dat had ik voor de adviesprijs zeker wel verwacht en ik ben blij om te zien, ofwel horen dat Teufel hieraan voldoet.

Wel heb ik een opmerking over de positionering van de microfoon, want deze blijkt wat langer dan ik gewend ben, dus deze komt voor de mond terecht. Het gevolg, ondanks een aanwezig (doch niet afneembaar) kussentje, is dat bepaalde klanken en uitspraken een winderig effect teweegbrengen. Door de microfoon wat naar binnen en opzij te krommen krijg je een verbeterd resultaat. Kortom, houd daar rekening mee.

Teufel Cage - voor de mond (bedraad)

Teufel Cage - microfoon opzij (bedraad)

ASUS ROG Delta S (bedraad)

Cooler Master MH670 (draadloos)

Cooler Master MH752 (bedraad)

SteelSeries Arctis Prime (bedraad)

SteelSeries Arctis Prime (bedraad, met microfoonkussen)

SteelSeries Arctis 1 Wireless (draadloos)

SteelSeries Arctis 5 (bedraad)

SteelSeries Arctis 9 (draadloos)

Zeau, tijd voor een conclusie omtrent de 2020-editie van de Teufel Cage. De ervaring is een plezante geweest en onder de juiste omstandigheden is het een topper. Zo wordt de geluidskwaliteit enkel gerivaliseerd, binnen het spectrum dat ik dusver getest heb, door de ASUS ROG Delta S. Dat is geen eenvoudige taak, dus petje af voor Teufel. Wel vereist het de inschakeling van wat verbeteringen die enkel op de pc beschikbaar zijn, dus op andere platformen, ofwel ‘out-of-the-box’ is de ervaring minder optimaal. Een equalizer kan dat, indien aanwezig, verbeteren.

Maar goed, uiteindelijk zet de Cage zich overduidelijk neer als flexibele headset met een 3,5mm-ingang en de mogelijkheid om via USB of 3,5 mm aan te sluiten. Dat weegt mee om de flinke adviesprijs van € 169,99 te verzachten. Toch had ik voor dat geld iets meer verwacht, zoals een intuïtievere plaatsing van de bedieningsknoppen en wat algemene designverbeteringen. Uiteindelijk ligt het beestje comfortabel op het hoofd en komen de drivers dichtbij de oren. Kortom, die fundamenten zijn verder dik in orde.

Kan ik, aan het einde van een zwoele zomerdag, de Cage aanbevelen? Voor de geluidskwaliteit op de pc, met muziek én games, is het een volmondig ‘ja’. Als Dolby Atmos (of Windows Sonic) en audiopositionering een cruciale rol spelen in je aanschaf, tja, dan is deze headset niet de allerbeste keuze. Er zijn ook vergelijkbare headsets voor een lagere prijs en/of met uitgebreidere software. Dat neemt niet weg dat de Teufel Cage een topper van een headset is, met een aantal bescheiden minpunten.